Barbara Zbrożyna

Barbara Zbrożyna
Data i miejsce urodzenia

1 września 1923
Lublin

Data i miejsce śmierci

15 grudnia 1995
Warszawa

Zawód, zajęcie

rzeźbiarka

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Multimedia w Wikimedia Commons
Przekupka na Mariensztacie (1949)
Grób Xawerego Dunikowskiego na Powązkach
Nagrobek Artura Sandauera i Erny Rosenstein na cmentarzu Wojskowym w Warszawie

Barbara Zbrożyna (ur. 1 września 1923 w Lublinie, zm. 15 grudnia 1995 w Warszawie) – polska rzeźbiarka.

Życiorys

Córka Jana Loefflera. Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie u prof. Xawerego Dunikowskiego (1945–1947), a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Franciszka Strynkiewicza (1947–1952). W latach 1951–1954 brała udział w rekonstrukcji zabytkowych rzeźb w Warszawie.

W styczniu 1976 roku została sygnatariuszką listu osób protestujących przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (tzw. List 59)[1], podpisała list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[2]. Była członkiem awangardowej Grupy 55. 23 sierpnia 1980 roku dołączyła do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami[3].

Autorka rzeźb figuralnych, licznych portretów, kompozycji przestrzennych, pomników. Styl jej ewoluował od realizmu (rzeźba przekupki z kurą na warszawskim Mariensztacie z 1949 roku), przez syntetyczne uproszczenia i ekspresyjno-metaforyczną deformację do abstrakcji.

Pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera K-6-40)[4].

Pomniki

Tworzyła pomniki nagrobne m.in.:

Wystawy indywidualne: wybrane

Ordery i odznaczenia

Nagrody

Była laureatką wielu prestiżowych nagród artystycznych m.in.:

Wystawa pośmiertna

25 marca 2008 warszawska Zachęta Narodowa Galeria Sztuki otworzyła wystawę prac Barbary Zbrożyny Figury Nasłonecznione.

Przypisy

  1. ↑ „Kultura” 1976/03/342 Paryż 1976, s. 28.
  2. ↑ „Kultura” 1976/03/342 Paryż 1976, s. 30.
  3. ↑ Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s.]).
  4. ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
  5. ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  6. ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki - wymieniona jako Loefler-Zbrożyna Barbara.

Bibliografia

  • Leśniewska Anna Maria, Barbara Zbrożyna Rzeźba, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko 2006, ISBN 83-85901-62-0.
  • Barbara Zbrożyna Figury Nasłonecznione, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2008, ISBN 978-83-60713-15-0.

Linki zewnętrzne