Balys Sruoga

Balys Sruoga
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1896
Baibokai

Data i miejsce śmierci

16 października 1947
Wilno

Miejsce spoczynku

cmentarz Na Rossie

Zawód, zajęcie

poeta, prozaik, dramaturg, teatrolog, profesor Uniwersytetu Litewskiego w Kownie

Narodowość

litewska

Tytuł naukowy

doktor filozofii

Multimedia w Wikimedia Commons
Muzeum Balysa Sruogi w Zielonej Górze w Kownie
Grób Balysa Sruogi na cmentarzu Na Rossie

Balys Sruoga (ur. 2 lutego 1896 w Baibokai koło Birż, zm. 16 października 1947 w Wilnie[1]) – litewski poeta, prozaik, dramaturg i teatrolog, profesor Uniwersytetu Litewskiego w Kownie, więzień obozu koncentracyjnego Stutthof.

Życiorys

Ukończył gimnazjum realne w Poniewieżu. W 1914 roku przeniósł się do Petersburga, gdzie studiował w tamtejszym Instytucie Leśnym oraz na Wydziale Historii i Filologii Uniwersytetu Piotrogrodzkiego. Od 1916 roku studiował literaturę na Uniwersytecie Moskiewskim[2][3].

Po powrocie na Litwę pracował w redakcji dziennika „Lietuvos”, by w 1921 roku wyjechać na stypendium do Monachium, gdzie kształcił się w dziedzinie slawistyki oraz teatrologii. W 1924 roku obronił dysertację i uzyskał tytuł doktora filozofii. Podjął pracę na Uniwersytecie Kowieńskim na Wydziale Nauk Humanistycznych, gdzie wykładał m.in. literaturę rosyjską oraz wiedzę o teatrze[4][2].

W czasie okupacji niemieckiej został aresztowany i przewieziony do obozu koncentracyjnego Stutthof. Był więźniem podobozu Hopehill[5]. Wspomnienia z obozu opisał w książce pt. Las Bogów. Po II wojnie światowej działał i pracował w Wilnie. Jest pochowany na cmentarzu Na Rossie[2].

Twórczość

  • 1919: Deivė iš ežero[6]
  • 1920: Saulė ir smiltys (Słońce i piasek)[1]
  • 1923: Dievų takais (Ścieżkami bogów)[1]
  • 1930: Lietuvių teatras Peterburge[6]
  • 1932: Milžino paunksmė (W cieniu olbrzyma)[1]
  • 1947: Kazimieras Sapiega[1]
  • 1949: Lietuvių liaudies dainų rinktinė[6]
  • 1957: Dievų miškas (Las bogów)[1] – książka doczekała się ekranizacji(inne języki) w 2005[3]

Upamiętnienie

1 października 1966 roku na domu pisarza na Zielonej Górze w Kownie została odsłonięta tablica upamiętniająca[4]. Została zmodyfikowana w 2007 roku[4]. 5 lutego 2006 roku z okazji 110. rocznicy urodzin poety została organizowana wystawa „Balys iš Baibokai”. W otwarciu wystawy wzięli udział niektórzy krewni pisarza[6].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Sruoga Balys, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-06-03].
  2. ↑ a b c Balys Sruoga. vilnijosvartai.lt. [dostęp 2021-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (04.03.2016)]. (lit.).
  3. ↑ a b Balys Srouga. Visuotinė lietuvių enciklopedija. [dostęp 2021-11-07]. (lit.).
  4. ↑ a b c SRUOGA BALYS. atminimas.kvb.lt. [dostęp 2021-06-03]. (lit.).
  5. ↑ Neringa Markevičienė. W: Jonas Boruta, Vanda Aramavičiūtė, Grzegorz Błaszczyk, Danutė Gailienė, Kęstutis K. Girnius: Lietuvių katalikų mokslo akademijos, Metraštis XXXV. i inni. Wilno: 2011.
  6. ↑ a b c d Teigiantys gyvenimą Baibokai. bernardai.lt. [dostęp 2021-06-03]. (lit.).

Bibliografia

  • Balys Sruoga, Las Bogów, Stanisław (tłum.) Majewski, Sztutowo: Muzeum Stutthof, 2013, ISBN 978-83-937076-5-2.

Linki zewnętrzne