Rozegrane na Adelaide Oval zawody były piątym turniejem sezonu 2006/2007IRB Sevens World Series i wzięło w nich udział szesnaście reprezentacji. Drużyny rywalizowały w pierwszym dniu systemem kołowym podzielone na cztery czterozespołowe grupy, po czym w drugim dniu osiem najlepszych awansowało do ćwierćfinałów, a pozostała ósemka zmierzyła się w walce o Bowl[3][4]. Podział na grupy oraz rozkład gier zostały opublikowane pod koniec lutego 2007 roku[5]. Składy zespołów[6] i sędziowie zawodów[7].
Na trzy turnieje przed końcem sezonu szanse na końcowy triumf miały jedynie cztery czołowe drużyny klasyfikacji generalnej[8]. Pierwszy dzień z kompletem zwycięstw zakończyły RPA, Nowa Zelandia i Samoa, zaś Anglicy zwyciężyli w swojej grupie pomimo niespodziewanej porażki z Tonga – do awansu do ćwierćfinałów potrzebując wygranej nad liderami cyklu[9][10][11]. Trafili zatem na teoretycznie słabszego rywala, jednak sensacyjnie ulegli Kenijczykom, którzy tym samym awansowali po raz pierwszy do półfinału. W czwartym finale z rzędu spotkały się natomiast reprezentacje Samoa i Fidżi, tym razem triumfowali Fidżyjczycy, którzy we wszystkich trzech meczach fazy pucharowej musieli odrabiać początkowe straty, a kluczowe akcje przeprowadzał wówczas William Ryder wybrany następnie najlepszym graczem zawodów[12][13][14]. Najwięcej punktów zdobył Nowozelandczyk Nigel Hunt, w klasyfikacji przyłożeń z dziewięcioma ex aequo zwyciężyli Samoańczyk Mikaele Pesamino i Australijczyk Anthony Sauer[15].
Normalne dwudniowe bilety kosztowały w granicach 37,50–65 AUD z ulgowymi o połowę tańszymi[16], a na stadionie zjawiło się łącznie ponad dwadzieścia pięć tysięcy widzów[17].
IRB opublikowała następnie podsumowanie statystyczno-analityczne tego turnieju[18].
