Ten artykuł dotyczy ornamentu architektonicznego. Zobacz też: inne znaczenia.

Zobacz hasło astragal w Wikisłowniku

Astragal albo perełkowanie – rodzaj uwypuklonego ornamentu ciągłego utworzonego z pasma perełek (kulistych bądź owalnych) oddzielonych pionowymi krążkami („cekinami”) w postaci podwójnych soczewek (rzadziej pałeczkami)^[1]. Najczęściej płaskorzeźbiony^[2], (niekiedy malowany).

W starożytnej Grecji i Rzymie charakterystyczny zwłaszcza dla architektury jońskiej i korynckiej^[2]. Występował także we wszystkich stylach inspirowanych tradycją antyczną^[2] (w architekturze romańskiej, renesansowej i klasycznej)^[3] jako element zdobiący kolumnę (zwykle między trzonem i głowicą lub jako element profilu bazy)^[4] oraz belkowanie^[2] i oddzielający ich elementy^[3]. Występował także w obramieniach kasetonów stropu^[2], w zdobieniach profili późnorenesansowych sieci sklepiennych^[2]. Stosowany w małej architekturze i różnych dziedzinach rzemiosła^[2]. Niekiedy zdobił też torus^[1].

• Różne rodzaje ornamentu
• 
• 
  Astragal pod kimationem
• 

• style architektoniczne

• Krystyna Zwolińska, Zasław Malicki: Mały słownik terminów plastycznych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1993, s. 31. ISBN 83-214-0590-8.
• Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 15. ISBN 83-85001-89-1.
• Słownik kultury antycznej. Grecja – Rzym. Lidia Winniczuk (red.). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 59. ISBN 83-214-0406-5.