Arnold Iwaszkiewicz (ur. 2 września?/15 września 1915 w Irkucku, zm. 11 października 1988 w Warszawie) – generał brygady LWP.
Życiorys
Potomek polskich zesłańców z Wileńszczyzny. W 1933 ukończył szkołę średnią w Woroneżu, a w 1938 instytut w tym mieście jako inżynier budowy.
Pracował jako konstruktor w fabrykach do czerwca 1943, kiedy został powołany do Armii Polskiej w ZSRR w Czelabińsku. Od lipca do grudnia 1943 w Oficerskiej Szkole Piechoty w Riazaniu, po jej ukończeniu walczył m.in. nad Bugiem w lipcu 1944, pod Warszawą w styczniu 1945, na Wale Pomorskim w marcu 1945 jako dowódca baterii oraz nad Odrą, gdzie 18 kwietnia 1945 został ciężko ranny i przez kilka miesięcy przebywał w szpitalu.
Od 1953 wykładał na Katedrze Balistyki Fakultetu Uzbrojenia Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie. Od 1 września 1955 zastępca szefa tej katedry, a od 13 listopada 1956 zastępca komendanta WAT ds. szkolenia i nauki. W październiku 1962 awansowany na generała brygady. W grudniu 1963 uzyskał stopień doktora nauk technicznych. 31 marca 1966 został zastępcą Głównego Inspektora Techniki i Planowania Kierownictwa Sztabu Generalnego WP. We wrześniu 1981 przeniesiony w stan spoczynku. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B4-7-18)[1].
Odznaczenia i wyróżnienia
Bibliografia
- Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. II: I-M, Toruń 2010, s. 21-24.
Przypisy