Był wnukiem gubernatora Tananarive (obecnie Antananarivo). Studiował w seminariach w Ambohipo i Ambatoroka, przyjął święcenia kapłańskie 27 lipca1954 w Tananarive. Uzupełniał studia w Instytucie Katolickim w Paryżu (1954-1956). Po powrocie na Madagaskar zajmował się pracą duszpasterską, założył Krajowy Ośrodek Katechetyczny, którym kierował przez 10 lat. Był także rektorem seminarium w Faliarivo, dyrektorem duchowym seminarium w Ambatoroka[2].
W lutym 1994 został następcą zmarłego kardynała Razafimahatratry na stolicy arcybiskupiej Antananarivo (już po zmianie nazwy Tananarive), a 26 listopada tego samego roku Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera Santi Silvestro e Martino ai Monti.
Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym w sesji specjalnej dla Kościoła Afryki wiosną 1994; wchodził w skład sekretariatu generalnego tej sesji. We wrześniu 1999 był specjalnym wysłannikiem papieża na obchodach 100-lecia ewangelizacji diecezji Antsirabe. W lipcu 1994 pełnił funkcję administratora apostolskiego sede vacante ed at nutum Sanctae Sedis Miarinavo. W latach 1996 – 2002 pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Madagaskaru[1].
