Ariodante
Ariodante – trzyaktowa opera seria Georga Friedricha Händla do anonimowego libretta stanowiącego adaptację libretta Antonia Salviego Ginevra, principessa di Scozia (Pratolino, 1708), opartego na pieśniach 4–6 poematu Orlando furioso Ludovico Ariosto. Händel skomponował operę w okresie od sierpnia do października 1734, a jej premiera miała miejsce 8 stycznia 1735 na scenie Covent Garden w Londynie.
Tło
Opera powstała w bardzo trudnym dla Händla okresie. W 1733 jego zespół opuściły największe gwiazdy jak sławny kastrat Senesino i uwielbiana Francesca Cuzzoni Cuzzona, którzy przeszli do zespołu konkurencyjnej Opery Arystokratycznej (The Opera of the Nobility), zaś w 1734 utracił scenę operową King’s Theatre, Haymarket, również przejętą przez Operę Arystokratyczną. Opera Ariodante została wystawiona na deskach Covent Garden z zupełnie nową trupą śpiewaków.
Wykonawcy
W tytułowej partii Ariodanta wystąpił dysponujący dwuoktawowym mezzo-sopranem kastrat Giovanni Carestini. W roli Ginevry towarzyszyła mu Anna Maria Strada del Pó La Stradina, jedyna gwiazda dotychczasowego zespołu, która nie opuściła Händla. Partię Lurcania wykonywał angielski tenor John Beard, partię Dalindy sopran Cecilia Young, partię Polinessa – kontralt Maria Caterina Negri, zaś partię Króla – bas Gustavus Waltz.
Balet
O wyjątkowości Ariodante w operowym dorobku kompozytora świadczy obecność baletu. Händel miał do dyspozycji trupę francuskich tancerzy, na czele której stała Marie Sallé. Wykorzystując to Händel wprowadził do opery elementy baletowe, nawiązując w ten sposób do tradycji francuskiej. I tak akt I kończy balet pasterzy i nimf świętujących zaręczyny i przyszły ślub Ginevry i Ariodante, akt II – pochód i walka mar sennych i widziadeł dręczących Ginevrę, akt III – balet z okazji zaślubin Ariodante i Ginevry oraz Lurcania i Dalindy.
Libretto
Opery |
- Almira, HWV 1
- Nero, HWV 2
- Florindo, HWV 3
- Daphne, HWV 4
- Rodrigo, HWV 5
- Agrippina, HWV 6
- Rinaldo, HWV 7
- Il Pastor fido, HWV 8
- Teseo, HWV 9
- Lucio Cornelio Silla, HWV 10
- Amadigi di Gaula, HWV 11
- Radamisto, HWV 12
- Muzio Scevola, HWV 13
- Il Floridante, HWV 14
- Ottone, Re di Germania, HWV 15
- Flavio, Re de' Longobardi, HWV 16
- Giulio Cesare in Egitto, HWV 17
- Tamerlano, HWV 18
- Rodelinda, Regina de' Longobardi, HWV 19
- Publio Cornelio Scipione, HWV 20
- Alessandro, HWV 21
- Admeto, Re di Tessaglia, HWV 22
- Riccardo Primo, Re d'Inghilterra, HWV 23
- Siroe, Re di Persia, HWV 24
- Tolomeo, Re di Egitto, HWV 25
- Lotario, HWV 26
- Partenope, HWV 27
- Poro, Re dell'Indie, HWV 28
- Ezio, HWV 29
- Sosarme, Re di Media, HWV 30
- Orlando, HWV 31
- Arianna in Creta, HWV 32
- Ariodante, HWV 33
- Alcina, HWV 34
- Atalanta, HWV 35
- Arminio, HWV 36
- Giustino, HWV 37
- Berenice, Regina d'Egitto, HWV 38
- Faramondo, HWV 39
- Serse, HWV 40
- Imeneo, HWV 41
- Deidamia, HWV 42
|
---|
Pasticcia |
- L'Elpida, ovvero Li rivali generosi, A1
- Genserico, A2
- Ormisda, A3
- Venceslao, A4
- Titus l'Empereur, A5
- Lucio Papirio Dittatore, A6
- Catone, A7
- Semiramide riconosciuta, A8
- Caio Fabbricio, A9
- Arbace, A10
- Oreste, A11
- Didone abbandonata, A12
- Alessandro Severo, A13
- Jupiter in Argos, A14
|
---|
Pozostałe utwory sceniczne |
|
---|
|
|