Agrippina
Agrippina – opera w trzech aktach, libretto Vincenzo Grimani (HWV 6, ChA 57, HHA II/3.) Obsada: Soliści: 3 Soprany (Agrippina, Nerone, Poppea), 3 Alty (Ottone, Narcisio, Giunone), 3 Basy (Claudio, Pallante, Lesbo). Instrumenty: Flet I, II, Obój I, II, Trąbka I, II. Kotły, Skrzypce I, II, III, Viola, Wiolonczela I, II, Continuo.
Opera Georga Friedricha Händla wystawiona 26 grudnia 1709 w Teatro San Giovanni Grisostomo w Wenecji. Libretto opery oparte na historii Agrypiny Młodszej, matki cesarza Nerona. Publiczność włoska była zachwycona operą, każda aria była oklaskiwana, co chwila padały okrzyki: Viva il caro Sassone! (Niech żyje kochany Saksończyk!)
Libretto
Akt I
W komnatach Agrypiny i Poppei – plac na Kapitolu.
Cesarzowa rzymska, Agrypina, otrzymuje wiadomość, że jej małżonek, Klaudiusz, nie żyje. Chce koronować na cesarza swojego syna, Nerona, któremu każe występować już oficjalnie w roli pretendenta do tronu. Jej zamiary zostają pokrzyżowane, ponieważ Klaudiusza ratuje jeden z jego generałów, Otton. Cesarz z wdzięczności obiecuje mu tron. O względy pięknej Poppei starają się Klaudiusz, Neron i Otton, ona jednak kocha tylko ostatniego. Agrypina oczernia Ottona przed Poppeą i doprowadza do tego, że ta z gniewu na ukochanego schlebia cesarzowi. Teraz Agrypina wznieca zazdrość Klaudiusza o Ottona.
Akt II
Ulica przy pałacu cesarskim – ogród Poppei – komnaty Agrypiny.
Poppea za późno odkrywa intrygę Agrypiny i obmyśla zemstę. Jednak Agrypina wykorzystuje swoją przewagę i potrafi przekonać Klaudiusza, żeby na następcę tronu zamiast Ottona wyznaczył Nerona.
Akt III
Pokój u Poppei – sala cesarska.
Dzięki podstępowi Poppei udaje się otworzyć oczy Klaudiuszowi na intrygi Agrypiny i jej syna. Agrypina tłumaczy się. Otton wyznaje publicznie, że z miłości do Poppei rezygnuje z cesarskiej korony. Klaudiusz okazuje łaskę, oddaje Ottonowi rękę Poppei i koronuje Nerona na nowego cesarza.
Opery |
- Almira, HWV 1
- Nero, HWV 2
- Florindo, HWV 3
- Daphne, HWV 4
- Rodrigo, HWV 5
- Agrippina, HWV 6
- Rinaldo, HWV 7
- Il Pastor fido, HWV 8
- Teseo, HWV 9
- Lucio Cornelio Silla, HWV 10
- Amadigi di Gaula, HWV 11
- Radamisto, HWV 12
- Muzio Scevola, HWV 13
- Il Floridante, HWV 14
- Ottone, Re di Germania, HWV 15
- Flavio, Re de' Longobardi, HWV 16
- Giulio Cesare in Egitto, HWV 17
- Tamerlano, HWV 18
- Rodelinda, Regina de' Longobardi, HWV 19
- Publio Cornelio Scipione, HWV 20
- Alessandro, HWV 21
- Admeto, Re di Tessaglia, HWV 22
- Riccardo Primo, Re d'Inghilterra, HWV 23
- Siroe, Re di Persia, HWV 24
- Tolomeo, Re di Egitto, HWV 25
- Lotario, HWV 26
- Partenope, HWV 27
- Poro, Re dell'Indie, HWV 28
- Ezio, HWV 29
- Sosarme, Re di Media, HWV 30
- Orlando, HWV 31
- Arianna in Creta, HWV 32
- Ariodante, HWV 33
- Alcina, HWV 34
- Atalanta, HWV 35
- Arminio, HWV 36
- Giustino, HWV 37
- Berenice, Regina d'Egitto, HWV 38
- Faramondo, HWV 39
- Serse, HWV 40
- Imeneo, HWV 41
- Deidamia, HWV 42
|
---|
Pasticcia |
- L'Elpida, ovvero Li rivali generosi, A1
- Genserico, A2
- Ormisda, A3
- Venceslao, A4
- Titus l'Empereur, A5
- Lucio Papirio Dittatore, A6
- Catone, A7
- Semiramide riconosciuta, A8
- Caio Fabbricio, A9
- Arbace, A10
- Oreste, A11
- Didone abbandonata, A12
- Alessandro Severo, A13
- Jupiter in Argos, A14
|
---|
Pozostałe utwory sceniczne |
|
---|
|
|