Anusine Oczko

Anusine Oczko
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Słowacja

Wysokość lustra

1839 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

0,3505 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


119 m
53 m

Głębokość
• średnia
• maksymalna


1,35 m
4,3 m

Długość linii brzegowej

315 m

Objętość

4744 m³

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Anusine Oczko”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Anusine Oczko”
Ziemia49°10′46,0″N 19°50′13,5″E/49,179444 19,837083
Multimedia w Wikimedia Commons

Anusine Oczko (słow. Anitino očko) – jeden z Bystrych Stawów w Dolinie Bystrej w Tatrach. Znajduje się w Tatrach Zachodnich u stóp Zadniej Kopy, w bocznej kotlinie nazywanej Suchym Zadkiem[1]. Anusine Oczko nie ma widocznego na powierzchni odpływu[2][3]. Znajduje się wśród rumowiska głazów niemal pozbawionych roślinności[3].

Głębokość stawu według pomiarów Jerzego Młodziejowskiego z 1935 r. wynosi 2,9 m, powierzchnia 0,394 ha, wymiary 120 × 54,5 m[1]. Wyniki późniejszych pomiarów czechosłowackich z lat 1961–1964: głębokość 4,3 m, powierzchnia 0,3505 ha (119 × 53 m), objętość 4744 m³[4]. Według słowackiej bazy ZBGIS (2008 r.) powierzchnia jeziora wynosi 0,3107 ha[5]. Lustro wody położone jest na wysokości 1839 m[6] (według wcześniejszych pomiarów 1837 m[4][4], 1839 m[1] lub około 1854 m[1]).

Jerzy Młodziejowski dla jeziorka przejściowo używał nazwy Suchy Staw (nadanej od Suchego Zadku), jednak starsza jest forma Anusine Oczko, będąca kalką ze słowackiego Anitino očko, używanego przed 1935 r. przez pasterzy liptowskich[1].

 Osobny artykuł: Jeziora tatrzańskie.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.
  3. ↑ a b Grzegorz Barczyk, Adam Piechowski, Grażyna Żurawska, Bedeker tatrzański, Ryszard Jakubowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5.
  4. ↑ a b c Viktor Gregor, Juraj Pacl, Hydrológia tatranských jazier, „Acta Hydrologica Slovaca”, 6 (1), 2005, s. 161–187 [dostęp 2022-10-01] (słow.).
  5. ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Základná mapa ZBGIS [online] [dostęp 2022-10-01].
  6. ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].