Antu – mezopotamska bogini, w mitologii babilońskiej uważana za małżonkę boga niebios – Anu[1]. Głównym miejscem kultu boskiej pary było miasto Uruk, gdzie oddawano im cześć początkowo w świątyni E-ana, a później w świątyni Bit resz[2]. W wersji standardowej akadyjskiego Eposu o Gilgameszu Anu i Antu przedstawiani są jako rodzice bogini Isztar:
„Gdy Isztar to [usłyszała],
pełna złości [wstąpiła] do nieba
i stanęła przed obliczem swego ojca Anu, [płacząc];
przed Antu, jej matką, płynęły jej łzy...”[3]
Epos o Gilgameszu (tabliczka VI, w. 80-84)
Przypisy
- ↑ An, w: Black J., Green A., Słownik mitologii Mezopotamii, Wydawnictwo „Książnica”, Katowice 2006, s. 27.
- ↑ George A.R., House Most High - The Temples of Ancient Mesopotamia, Eisenbrauns, Winona Lake 1993, s. 137.
- ↑ Łyczkowska K. i inni, Epos o Gilgameszu, Wydawnictwo AGADE, Warszawa 2002, s. 27.