Antoni Olszewski (minister)

Ten artykuł dotyczy ministra przemysłu i handlu w rządzie Leopolda Skulskiego. Zobacz też: Antoni Stefan Olszewski – architekt.
Antoni Olszewski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1879
Sankt-Petersburg, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

grudzień 1942
Pustków, Polska pod okupacją, III Rzeszy

Minister przemysłu i handlu
Okres

od 13 grudnia 1919
do 9 czerwca 1920

Poprzednik

Ignacy Szczeniowski

Następca

Wiesław Chrzanowski

Prezes delegacji polskich w Komisji Mieszanej Reewakuacyjnej i Komisji Mieszanej Specjalnej w Moskwie
Okres

od 1921
do 1922

Następca

Edward Kuntze

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Antoni Olszewski (ur. 1879 w Sankt Petersburgu[a], zm. w grudniu 1942 w Pustkowie) – polski inżynier, minister przemysłu i handlu, dyplomata.

Życiorys

Urodził się w polskiej rodzinie inteligenckiej. Ukończył Petersburski Instytut Technologiczny[1]. W czasie studiów działał w Zecie, później związany z Ligą Narodową. Przed I wojną światową członek Rady Stowarzyszenia Techników (m.in. w 1913 członek tzw. Delegacji Informacyjnej, sprawdzającej kwalifikacje kandydatów na członków Stowarzyszenia)[2]. W 1914 krótko więziony w Cytadeli w Warszawie. Członek Zarządu Głównego Komitetu Ratunkowego (1918).

Minister przemysłu i handlu w rządzie Leopolda Skulskiego (13 grudnia 1919 – 9 czerwca 1920) i kierownik tego ministerstwa w pierwszym rządzie Władysława Grabskiego (od 23 czerwca 1920 do chwili powołania ministra Wiesława Chrzanowskiego 26 czerwca 1920).

W latach 1921–1922 prezes delegacji polskich w Komisji Mieszanej Reewakuacyjnej i Specjalnej Komisji Mieszanej, utworzonych w Moskwie na podstawie art. XII, XIV i następnych traktatu ryskiego, w randze posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego. Znawca problematyki odszkodowań i międzynarodowych rewindykacji. W latach 1932–1939 kierował warszawską delegaturą Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego. Członek Zarządu Centralnego Związku Przemysłu Polskiego „Lewiatan” (1932)[3].

Inicjator utworzenia początku listopada 1939 konspiracyjnej komisji[b] dokumentującej poniesione w wyniku działań wojennych przez państwo polskie strat. Komisja spotykała się w mieszkaniu Olszewskiego[c] przy al. Szucha 8/12. Komisja ta stała się później (na początku 1941) częścią tajnego Departamentu Likwidacji Skutków Wojny (pod kierownictwem Olszewskiego) w ramach Delegatury Rządu na Kraj i raportowała do Londynu wszelkie udokumentowane doniesienia o zniszczeniach i rabunkach okupanta na terenach polskich.

W 1942 wyjechał do Krakowa, by podjąć starania o uwolnienie aresztowanego przez Niemców brata; sam został aresztowany i osadzony w obozie w Pustkowie k. Dębicy, gdzie zmarł. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 50-1-15,16)[4][d].

  • Grób Antoniego Olszewskiego przed renowacją
    Grób Antoniego Olszewskiego przed renowacją
  • Grób Antoniego Olszewskiego po renowacji[d]
    Grób Antoniego Olszewskiego po renowacji[d]

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ Był synem przedstawiciela firmy Lilpop, Rau i Loewenstein w Petersburgu.
  2. ↑ Działem kultury w tej komisji kierował prof. Stanisław Lorentz, przed wojną dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie; dział piśmiennictwa i sprawy kościelne Olszewski powierzył prof. Wacławowi Borowemu, a temat przemysłu i finansów – byłemu ministrowi skarbu Czesławowi Klarnerowi.
  3. ↑ W Wielkanoc 1940 r. Olszewski urządził przyjęcie ze "święconem”, na które zaprosił ponad dwudziestu członków i współpracowników tej komisji; wzajemna dekonspiracja tych osób nie spowodowała jednak rozpadu tajnej struktury komisji.
  4. ↑ a b W 2022 r. Fundacja Stare Powązki we współpracy z Kancelarią Prezesa Rady Ministrów zrealizowała przedsięwzięcie, polegające na renowacji i konserwacji nagrobków ministrów II Rzeczypospolitej; w ramach tego zadania odrestaurowano również grób Antoniego Olszewskiego[6].

Przypisy

  1. ↑ Księga pamiątkowa inżynierów technologów Polaków wychowańców Instytutu Technologicznego w Petersburgu: (w rocznicę stulecia uczelni), Warszawa, 1933, s. 94.
  2. ↑ „Przegląd Techniczny” nr 21/LII z 20 maja 1914, Warszawa, s. 274.
  3. ↑ „Przegląd Gospodarczy”, 1932, z. 11, s. 429.
  4. ↑ Cmentarz Stare Powązki: OLSZEWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-31].
  5. ↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1081 „za wybitne zasługi, położone na polu reewakuacji mienia polskiego z Rosji”.
  6. ↑ Trwają prace konserwatorskie przy nagrobkach Ministrów II RP – Fundacja Stare Powązki [online] [dostęp 2023-03-26] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-03] (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Ministrowie Przemysłu i Handlu II RP

Godło Polski

Pierwszy rząd Władysława Grabskiego (1920)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu