Antoni Maciej Sierakowski

Antoni Maciej Sierakowski
Herb duchownego
Data urodzenia

w marcu 1731

Data śmierci

21 marca 1781

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

29 września 1757[1]

Nominacja biskupia

20 lipca 1778[1]

Sakra biskupia

2 lutego 1779

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

2 lutego 1779

Miejscowość

Warszawa

Konsekrator

Giovanni Andrea Archetti

Współkonsekratorzy

Jan Stefan Giedroyć
Kacper Kazimierz Cieciszowski

Antoni Maciej Sierakowski herbu Ogończyk[2] (ur. w marcu 1731, zm. 21 marca 1781[1] w Mojkowicach koło Płocka[3]) – prezydent Trybunału Głównego Koronnego w 1775 roku[4], rektor Domu Polskiego przy kościele Św. Stanisława w Rzymie (1759–1763), doktor prawa kanonicznego[5], duchowny katolicki.

Święcenia kapłańskie 29 września 1757 roku. Rektor polskiego kościoła św. Stanisława w Rzymie (1763). Był sekretarzem Rady Nieustającej i pisarzem wielkim koronnym. Od 20 lipca 1778 biskup inflancko-piltyński. W 1775 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[6].

Przypisy

  1. ↑ a b c Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavium 1958, s. 435. (łac.)
  2. ↑ Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J., t. I, Lipsk 1846, s. 85.
  3. ↑ Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 318.
  4. ↑ Kolęda warszawska na rok 1775, Warszawa 1775 [b.n.s]
  5. ↑ Piotr Starzyk, Dworzanie i współpracownicy biskupa Kajetana Ignacego Sołtyka w latach 1759–1788, w: Studia Muzealno-Historyczne 3, 2011, s. 138.
  6. ↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Świętego Stanisława, Warszawa 2006, s. 182.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Biskupi inflanccy, wendeńscy i inflancko-piltyńscy