Antoni Dziędzielewicz

Antoni Dziędzielewicz
Ilustracja
Data urodzenia

10 maja 1854

Data śmierci

10 stycznia 1935

Miejsce spoczynku

Cmentarz Łyczakowski we Lwowie

Zawód, zajęcie

adwokat

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)
Multimedia w Wikimedia Commons

Antoni Dziędzielewicz (ur. 10 maja 1854, zm. 10 stycznia 1935) – polski prawnik, adwokat, działacz społeczny i sokoli.

Antoni Dziędzielewicz w stroju sokolim przed 1907

Życiorys

Kształcił się na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Podczas studiów był redaktorem jedynego wówczas polskiego pisma prawniczego „Prawnik”, kierowanego przez dr. Ignacego Czemeryńskiego. Ukończył studia prawnicze uzyskując tytuł doktora. Był wieloletnim członkiem[1] (w tym wiceprezesem) Lwowskiego Towarzystwa Prawniczego, Lwowskiej Izby Adwokatów, od 1912 Związku Adwokatów Polskich, jego prezesem, od 1925 członkiem honorowym ZAP.

Od 1877 był członkiem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Od czerwca 1895 do 24 listopada 1900 pełnił funkcję prezesa lwowskiego gniazda „Sokoła”[2], a od 1898 od 1899 był prezesem Związku Polskich Gimnastycznych Towarzystw Sokolich w Austrii[3]. Pełnił mandat Rady Miasta Lwowa.

Zmarł 10 stycznia 1935. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[4].

Publikacje

  • Uszkodzenia osób na austrjackich kolejach żelaznych[5] (1882)
  • Trzydziestolecie Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” we Lwowie 1867–1897[6] (1897)
  • Związek Rodzicielski. Stowarzyszenie ku opiece nad uczącą się młodzieżą w czasie pozaszkolnym[7] (1898)
  • Die Mittelschulreform in Oesterreich. Versuch einer prinzipiellen Lösing der Reformproblems[8] (1908)
  • Wychowanie obywatelskie w szkole. Referat wygłoszony w Związku Naukowo-Literackim we Lwowie[9] (1914)
  • Ustawy austriackie (rozporządzenia cesarskie z czasu wojny 1914–1916). Nr 1. Odpowiedzialność majątkowa za zdradę (1916)
  • Wielkie zadania sokolstwa polskiego w przyszłości (credo sokolskie)[10] (1921)
  • Zadania Sokolstwa Polskiego (credo sokolskie)[11] (1925)

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Kronika. Towarzystwo Prawnicze we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 35 z 14 lutego 1909. 
  2. ↑ Edmund Cenar: Czterdziestolecie „sokolstwa lwowskiego” 1867–1907. Lwów: 1907, s. 36, 44.
  3. ↑ Edmund Cenar: Czterdziestolecie „sokolstwa lwowskiego” 1867–1907. Lwów: 1907, s. 31.
  4. ↑ Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 333. ISBN 83-04-02817-4.
  5. ↑ Antoni Dziędzielewicz, Uszkodzenia osób na austrjackich kolejach żelaznych / przez Antoniego J. Dziędzielewicza., polona.pl, 1882 [dostęp 2020-11-06].
  6. ↑ Antoni Dziędzielewicz, Trzydziestolecie Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" we Lwowie : 1867–1897 / przez Antoniego Dziędzielewicza., polona.pl, 1897 [dostęp 2020-11-06].
  7. ↑ Antoni Dziędzielewicz, Związek Rodzicielski : stowarzyszenie ku opiece nad uczącą się młodzieżą w czasie pozaszkolnym / skreślił Antoni Dziędzielewicz., polona.pl, 1898 [dostęp 2020-11-06].
  8. ↑ Antoni Dziędzielewicz, Die Mittelschulreform in Oesterreich : Versuch einer prinzipiellen Lösing der Reformproblems / J. A. Dziędzielewicz., polona.pl, 1908 [dostęp 2020-11-06].
  9. ↑ Antoni Dziędzielewicz, Wychowanie obywatelskie w szkole : referat wygłoszony w Związku Naukowo-Literackim we Lwowie / Antoni Dziędzielewicz., polona.pl, 1914 [dostęp 2020-11-06].
  10. ↑ Antoni Dziędzielewicz, Wielkie zadania sokolstwa polskiego w przyszłości : (credo sokolskie) / Antoni Dziędzielewicz., polona.pl, 1921 [dostęp 2020-11-06].
  11. ↑ Antoni Dziędzielewicz, Zadania Sokolstwa Polskiego : (credo sokolskie) / napisał Antoni Dziędzielewicz ; Tow. Gimnastyczne "Sokół". Gniazdo I-sze im. gen. Henryka Dąbrowskiego w Warszawie, polona.pl, 1925 [dostęp 2020-11-06].
  12. ↑ M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 434 „za zasługi na polu pracy zawodowej i społecznej”.
  13. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 201.

Bibliografia