|
Nazwa łacińska
|
Antinous
|
Dopełniacz łaciński
|
Antinoi[1]
|
Skrót nazwy łacińskiej
|
Atn[1]
|
Charakterystyka
|
Najjaśniejsza gwiazda
|
Theta Aquilae (3,2m)
|
Gwiazdozbiory sąsiadujące
|
|
|
|
Antinous – historyczny gwiazdozbiór stanowiący południową część obecnej konstelacji Orła. Upamiętniał postać Antinousa, kochanka rzymskiego cesarza Hadriana. Po śmierci młodzieńca cesarz wprowadził jego kult i w 132 r. n.e. umieścił jego postać wśród gwiazd; Almagest Ptolemeusza wspomina asteryzm Antinousa jako część gwiazdozbioru Orła[2][3]. Według Ptolemeusza należały do niego gwiazdy współcześnie oznaczane Eta, Theta, Delta, Jota, Kappa i Lambda Aquilae[2]. Johann Bayer nazwał ten gwiazdozbiór Ganimedesem (od mitologicznej postaci młodzieńca porwanego przez Orła-Zeusa)[1][3]. Antinous został wyróżniony jako osobna konstelacja przez Tychona Brahe w 1602 roku, ale opinie astronomów co do jego odrębności od Orła były podzielone[2][1]. W XIX wieku został ponownie włączony w skład Orła[2][3][4].
Przypisy
Gwiazdozbiory historyczne |
|
---|
Historyczne nazwy uznanych gwiazdozbiorów |
|
---|
Zobacz też |
- Julius Schiller (Coelum Stellatum Christianum)
- John Hill (Anguilla, Aranea, Bufo, Dentalium, Gryphites, Hippocampus, Hirudo, Limax, Lumbricus, Manis, Patella, Pinna Marina, Scarabaeus, Testudo, Uranoscopus)
|
---|