Anthony van den Hurk

Anthony van den Hurk
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Anthony Edsel Johannes van den Hurk

Data i miejsce urodzenia

9 stycznia 1993
Veghel

Obywatelstwo

holenderskie

Wzrost

180 cm

Pozycja

środkowy napastnik

Informacje klubowe
Klub

Helmond Sport

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–2004 Blauw Geel '38
2004–2006 FC Den Bosch
2006–2012 PSV Eindhoven
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2012–2013 FC Den Bosch 3 (0)
2013–2016 FC Eindhoven 73 (25)
2016–2018 De Graafschap 49 (19)
2018–2020 MVV Maastricht 63 (32)
2020–2022 Helsingborgs IF 66 (30)
2022– Çaykur Rizespor 12 (2)
2023 → Górnik Zabrze (wyp.) 6 (1)
2023– Helmond Sport 0 (0)
W sumie: 272 (109)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007–2008  Holandia U-15 3 (2)
2008–2009  Holandia U-16 5 (2)
2021–  Curaçao 7 (2)
W sumie: 15 (6)
  1. ↑ Aktualne na: 25 lutego 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 25 lutego 2023.

Anthony Edsel Johannes van den Hurk (ur. 9 stycznia 1993 w Veghel) – piłkarz z Curaçao występujący na pozycji napastnika w Helmond Sport oraz w reprezentacji Curaçao.

Kariera klubowa

Grę w piłkę nożną rozpoczął w wieku 5 lat w klubie Blauw Geel '38 z rodzinnego miasta Veghel w Brabancji Północnej[1]. W latach 2004–2006 szkolił się w FC Den Bosch[1]. W 2006 roku przeniósł się do PSV Eindhoven i przez 6 sezonów występował w drużynach młodzieżowych tego klubu[2].

W lipcu 2012 roku został graczem FC Den Bosch (Eerste Divisie)[3]. 12 sierpnia 2012 rozegrał pierwszy mecz na poziomie seniorskim przeciwko TOP Oss, przegrany 1:2. Po zaliczeniu trzech ligowych występów opuścił klub i w latach 2013–2020 występował w innych zespołach z Eerste Divisie: FC Eindhoven, De Graafschap (awans do Eredivisie w sezonie 2017/2018) oraz MVV Maastricht (3. miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie 2019/20)[4][5].

W marcu 2020 roku van den Hurk przeniósł się do Helsingborgs IF prowadzonego przez Olofa Mellberga[6][7]. 15 czerwca zadebiutował w Allsvenskan w przegranym 0:3 meczu z Varbergs BoIS, w którym został zmieniony w 75. minucie przez Alhajiego Gero. W sezonie 2020 zdobył 11 goli i zanotował 4 asysty, a jego zespół zajął 15. lokatę w tabeli i spadł z ligi[6]. W sezonie 2021 został wicekrólem strzelców Superettan oraz awansował ze swoim klubem do Allsvenskan po pokonaniu w play-off Halmstads BK[6][8]. Został także wybrany przez kibiców Helsingborgs IF piłkarzem roku[6][9]. W czerwcu 2022 roku trenerzy Mattias Lindström i Álvaro Santos zdecydowali o odebraniu mu funkcji kapitana i przekazaniu jej Viljormurowi Davidsenowi[10]. W sierpniu tego samego roku poprosił o usunięcie go z kadry meczowej na spotkanie z BK Häcken (0:5), ponieważ nie czuł on motywacji do dalszej gry w klubie[11][12]. Został wskutek tego odsunięty od treningów z pierwszym zespołem i tydzień później jego kontrakt został rozwiązany[5][6].

Wkrótce po tym van den Hurk podpisał dwuletnią umowę z Çaykur Rizespor (TFF 1. Lig)[5][6]. W lutym 2023 roku został wypożyczony na 4 miesiące do Górnika Zabrze[13]. 26 lutego zadebiutował w Ekstraklasie w wygranym 1:0 meczu ze Stalą Mielec, w którym zdobył bramkę 15 minut po wejściu na boisko[14].

Kariera reprezentacyjna

W latach 2007–2008 występował w reprezentacji Holandii U-15, w której rozegrał 3 mecze i strzelił 2 gole. W latach 2008–2009 grał w kadrze Holandii U-16, w której zaliczył 5 występów i zdobył 2 bramki.

Ze względu na pochodzenie swojego ojca miał możliwość reprezentowania Curaçao – terytorium zależnego Holandii[15]. W marcu 2021 roku został przez Guusa Hiddinka powołany do seniorskiej reprezentacji tego kraju na mecze przeciwko Saint Vincent i Grenadynom i Kubie w eliminacjach Mistrzostw Świata 2022[16]. Zadebiutował 25 marca 2021 w spotkaniu przeciwko Saint Vincent i Grenadynom (5:0), w którym zdobył bramkę.

Bramki w reprezentacji

Lp. Data Miejsce Przeciwnik Bramka Rezultat Ranga meczu 
1. 25 marca 2021 Ergilio Hato Stadium, Willemstad  Saint Vincent i Grenadyny 2:0 5:0 Eliminacje Mistrzostw Świata 2022
2. 7 czerwca 2022 Estadio Olímpico Metropolitano, San Pedro Sula  Honduras 2:0 2:1 Liga Narodów CONCACAF 2022/23

Życie prywatne

Jego rodzice poznali się na Curaçao[15]. Jest synem mieszkańca tego terytorium i Holenderki[15]. Rozstali się oni przed jego urodzeniem, wskuteg czego był wychowywany w Holandii przez matkę[15].

Przypisy

  1. ↑ a b Anthony van de Hurk genomineerd als sportman van het jaar 2011. blauwgeel.nl. [dostęp 2023-02-25]. (niderl.).
  2. ↑ Anthony van den Hurk. psv.nl. [dostęp 2023-02-25]. (niderl.).
  3. ↑ FC trekt twee talentvolle regiospelers aan. fcdbfans.nl. [dostęp 2023-02-25]. (niderl.).
  4. ↑ Tweede Divisie 2019-2020. voetbalarchieven.nl. [dostęp 2023-02-25]. (niderl.).
  5. ↑ a b c Van den Hurk van Helsingborgs IF naar Çaykur Rizespor. dtvnieuws.nl. [dostęp 2023-02-25]. (niderl.).
  6. ↑ a b c d e f Anthony van den Hurk lämnar HIF. hif.se. [dostęp 2023-02-25]. (szw.).
  7. ↑ Anthony van den Hurk ansluter til HIF. hif.se. [dostęp 2023-02-25]. (szw.).
  8. ↑ Så firade HIF den allsvenska platsen: "Får se var vi hamnar - och om alla klarar sig levande". fotbollskanalen.se. [dostęp 2023-02-25]. (szw.).
  9. ↑ Årets HIF:are 2021: Maria Edman Falke & Anthony van den Hurk. hif.se. [dostęp 2023-02-25]. (szw.).
  10. ↑ Därför tar Davidsen över kaptensbindeln efter van den Hurk. fotbollskane.se. [dostęp 2023-02-25]. (szw.).
  11. ↑ Anthony van den Hurk ångrar sitt agerande: ”Ber om ursäkt”. expressen.se. [dostęp 2023-02-23]. (szw.).
  12. ↑ Anthony van den Hurk vägrade spela mot Häcken. gp.se. [dostęp 2023-02-25]. (szw.).
  13. ↑ Anthony van den Hurk piłkarzem Górnika. 90minut.pl. [dostęp 2023-02-25]. (pol.).
  14. ↑ PKO Ekstraklasa: Stal M. 0-1 Górnik. 90minut.pl. [dostęp 2023-02-26]. (pol.).
  15. ↑ a b c d MVV'er Anthony van den Hurk brengt met tattoo eerbetoon aan moeder. limburger.nl. [dostęp 2023-02-25]. (szw.).
  16. ↑ Van den Hurk geselecteerd voor selectie Curaçao; geen Statie. dtvnieuws.nl. [dostęp 2023-02-25]. (niderl.).

Linki zewnętrzne