Andrzej Płocki (ur. 31 stycznia 1931 w Warszawie, zm. 30 czerwca 2005 w Warszawie) – polski scenograf i aktor.

W 1950 roku ukończył Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie^[1]. Absolwent dwóch fakultetów (architektura wnętrz i wystawiennictwo) na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Laureat Nagrody za scenografię filmu Sanatorium pod Klepsydrą na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku w 1974^[2].

• Doskonałe popołudnie – 2005
• Casus Belli – 2001
• Historia o Proroku Eliaszu z Wierszalina – 1997
• Kamień na kamieniu – 1995
• Legenda Tatr – 1994
• Szwedzi w Warszawie – 1991
• Gwiazda Piołun – 1988
• Skrzypce Rotszylda – 1987
• Misja specjalna – 1987
• Wilczyca – 1982
• Polonia Restituta – 1980
• Paciorki jednego różańca – 1979
• Romans Teresy Hennert – 1978
• Lalka – 1977 (serial)
• Blizna – 1976
• Bułeczka – 1973
• Sanatorium pod Klepsydrą – 1973
• Trzeba zabić tę miłość – 1972
• Kwiat paproci – 1972
• Prom – 1970
• Kontrybucja – 1967
• To jest twój nowy syn – 1967
• Ściana Czarownic – 1966
• Prawo i pięść – 1964

• Bezkresne łąki – 1976 jako kelner
• Wielka miłość Balzaka – 1973 obsada aktorska w odc. 7
• Lalka – 1968 jako Henryk Szlangbaum