Andrzej Bożydar Radwański

Andrzej Bożydar Radwański (2013)
Data i miejsce urodzenia	5 listopada 1944 Sanok
Narodowość	polska
Edukacja	LO w Nowej Soli
Alma Mater	AGH w Krakowie
Rodzice	Marian Radwański, Maria z domu Mathiasz Radwańska
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Andrzej Bożydar Radwański (ur. 5 listopada 1944 w Sanoku) – polski inżynier geofizyk, działacz związkowy i polityk, radny Rady Miasta Sanoka i Rady Powiatu Sanockiego, wicestarosta powiatu sanockiego. Działacz ochrony przyrody i turystyki górskiej, przewodnik górski.

Urodził się w sanockiej rodzinie jako syn Mariana i Marii (z domu Mathiasz)^{[potrzebny przypis]}. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Nowej Soli. W 1970 ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie uzyskując tytuł inżyniera geofizyka. Po studiach od 1970 przez 16 lat pracował w Przedsiębiorstwie Geofizyki Górnictwa Naftowego w Toruniu na stanowiskach inżyniera operatora aparatury sejsmicznej oraz kierownika profilu grupy sejsmicznej. W 1980 został działaczem NSZZ „Solidarność”. Współorganizował zakładowe struktury tego ruchu w swoim miejscu pracy, od 1980 do 1981 był wiceprzewodniczącym Krajowej Sekcji Górnictwa naftowego i Gazownictwa NSZZ „Solidarność”. W związku z wprowadzeniem stanu wojennego w Polsce był internowany w okresie od 12 grudnia 1981 do 23 lutego 1982 w obozie dla internowanych w Zakładzie Karnym Potulice w ramach akcji pod kryptonimem „Jodła” prowadzonej przez Komendę Wojewódzką Milicji Obywatelskiej w Toruniu za „podburzanie (do) nieposzanowania prawa”. Po zwolnieniu z odosobnienia był represjonowany (przeszukania, zatrzymania, przesłuchania) oraz objęty kontrolą operacyjną przez służby bezpieczeństwa PRL w ramach sprawy operacyjnej pod kryptonimem „Brodacz” w czasie od 2 marca 1982 do 28 marca 1983. Był zarejestrowany do Sprawy Operacyjnego Rozpracowania o kryptonimie „Warsztat” od 22 czerwca 1984 do 19 listopada 1986 w związku z działalnością „nielegalnych struktur politycznych w Geofizyce Toruń”. Od 1982 do 1986 był przewodniczącym TKZ NSZZ „Solidarność”. Równolegle z pracą zawodową ukończył kurs gastronomii i hotelarstwa w Technikum Gastronomicznym w Toruniu w 1984 (tytuł gospodnika w Zakładzie Doskonalenia Zawodowego w Toruniu) oraz szkołę ogrodniczą w Zespole Szkół Rolniczych w Grudziądzu w 1985. W 1986 powrócił do rodzinnego Sanoka. Został pracownikiem Zakładu Wiertniczo-Geologicznego w Sanoku obejmując stanowisko zastępcy kierownika ds. wiertniczo-geologicznych w ramach Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Łukowem, gdzie rozpoczęto wiercenie studni głębinowych. Następnie został pracownikiem Sanockiego Zakładu Górnictwa Nafty i Gazu. W 1994 został absolwentem Podyplomowego Studium Administracji na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Został pracownikiem Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.

W wyborach samorządowych w 1990 startował z listy Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Sanoku i uzyskał mandat radnego Rady Miasta Sanoka^[1]. W wyborów samorządowych w 1994 uzyskał reelekcję startując z listy Podkarpackiego Forum Prawicy – Koalicja Dla Sanoka^[2][3][4][5]. W obu kadencjach sprawował stanowisko przewodniczącego Rady Miasta^[6][7]. W latach 90. został członkiem Porozumienia Centrum i w wyborach parlamentarnych z 1997 kandydował bez powodzenia do Sejmu RP z listy Akcji Wyborczej Solidarność, uzyskując 1657 głosów^[8][9]. W wyborach samorządowych 1998 uzyskał mandat radnego Rady Powiatu Sanockiego I kadencji startując z listy AWS^{[4][10][11][12]}. W wyborach parlamentarnych w 2001 z listy Akcji Wyborczej Solidarność Prawicy startował bez powodzenia do Sejmu RP^[13][14][15]. W wyborach samorządowych 2002 bezskutecznie ubiegał się ponownie o mandat radnego Rady Miasta Sanoka, startując z listy Komitet Wyborczy Wyborców „Sanok – Rodzina – Sprawiedliwość”^[16][17], a ponadto kandydował na urząd burmistrza Sanoka zajmując ostatnie, 10 miejsce z 471 głosami^[18]. W późniejszych latach, startując z listy Komitetu Prawa i Sprawiedliwości bez powodzenia ubiegał się o reelekcję radnego powiatu sanockiego w wyborach samorządowych w 2006^[19], w 2010^[20] i 2014^[21]. W III kadencji powiatu sanockiego z lat 2006-2010 pełnił stanowisko wicestarosty powiatu sanockiego^[22]. W latach 1991–1998 był delegatem do Związku Miast Polskich. Od 2006 do 2010 był przewodniczącym Powiatowej Rady Zatrudnienia i członkiem Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia.

Podczas studiów zainteresował się taternictwem i speleologią. Został działaczem ruchu ekologicznego i turystyki górskiej. Uzyskał licencje przewodnika górskiego, pilota wycieczek, zdobył uprawnienia Przodownika Turystyki Górskiej. Został członkiem Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w 1958, działaczem i instruktorem przewodnictwa PTTK. Objął funkcję wiceprzewodniczącego zarządu Koła Przewodników PTTK w Sanoku, od 2004 do 2005 zasiadał w Oddziałowej Komisji Rewizyjnej Oddziału PTTK „Ziemia Sanocka” w Sanoku^[23][24]. Od 1993 do 2001 był członkiem Zarządu Oddziału PTTK w Sanoku, w tym od 1997 skarbnikiem. Od 1991 do 2007 był członkiem Zarządu Koła Przewodnickiego, w tym wiceprzewodniczącym od 1991 do 1997 i przewodniczącym od 1999 do 2007. Był jednym ze współzałożycieli Towarzystwa Ochrony Bieszczadów i pełnił funkcję jego prezesa od 1988 do 1992. Od 1992 do 1998 był członkiem Wojewódzkiej Komisji Ochrony Przyrody. W 1999 mianowany egzaminatorem w Komisji Egzaminacyjnej dla kandydatów na przewodników górskich. Został członkiem rady nadzorczej i wiceprezesem zarządu^[25][26] Spółdzielni Mieszkaniowej „Nasz Dom”. W 2006 został członkiem zarządu Lokalnej Organizacji Turystycznej „Bieszczady”^[27]. Został współzałożycielem, od 2001 członkiem i sekretarzem zarządu Podkarpackiej Regionalnej Organizacji Turystycznej w Rzeszowie (PROT)^[28][29] oraz współzałożycielem w 2003 i sekretarzem Stowarzyszenia Przewodników Turystycznych „Karpaty”^[30]. Od 2006 do 2010 był członkiem Rady Muzeum przy Muzeum Historycznym w Sanoku.

Przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku wszedł w skład Społecznego Honorowego Komitetu Poparcia kandydata na Prezydenta RP Andrzeja Dudy^[31].

Jego żoną została Anna z domu Panow (1946^{[potrzebny przypis]}-2016)^[32], z którą ma syna Mariana i córkę Jolantę.

• Krzyż Wolności i Solidarności (13 lutego 2014)^[33].
• Złota Odznaka Polskiego Związku Łyżwiarstwa Szybkiego (za współudział przy remoncie toru łyżwiarskiego Błonie).
• Medal 25-lecia Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego (2007)^[34].
• Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” (1997)^[35][36][37].
• Złota Odznaka Polskiego Towarzystwa Numizmatycznego (1997)^[38].
• Medal Grzegorza z Sanoka (2010)^[39][40].

• Kandydaci Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Sanoku na Radnych w Radzie Miejskiej w Sanoku. „Ziemia Sanocka”. 2, s. 6, 1990. 
• Radni nowej kadencji. Andrzej Radwański. „Tygodnik Sanocki”. Nr 9 (173), s. 2, 5 marca 1995. 
• Wybory '97. Andrzej Bożydar Radwański. „Tygodnik Sanocki”. Nr 38 (306), s. 8, 19 września 1997. 
• Radni nowej kadencji. Radni Rady Powiatu. Andrzej Bożydar Radwański. „Tygodnik Sanocki”. Nr 15 (440), s. 4, 15 kwietnia 2000. 
• Dane osoby z katalogu osób rozpracowywanych. Andrzej Bożydar Radwański. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2017-04-03].
• Andrzej Bożydar Radwański – profil na stronie Stowarzyszenia Przewodników Turystycznych „Karpaty”. bieszczady-przewodnicy.pl. [dostęp 2015-05-04].
• Andrzej Bożydar Radwański – profil na stronie PiS Sanok. pissanok.pl. [dostęp 2015-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-02)].