Amos Gitaj

Amos Gitaj
‏עמוס גיתאי‎
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 października 1950
Hajfa

Zawód

reżyser, scenarzysta, producent filmowy

Współmałżonek

Riwka Gitaj (od 1980)

Lata aktywności

od 1973

Strona internetowa

Amos Gitaj, hebr. עמוס גיתאי (ur. 11 października 1950 w Hajfie) – izraelski reżyser, scenarzysta i producent filmowy.

Życiorys

Syn wybitnego architekta Munio Weinrauba, związanego ze szkołą Bauhausu, oraz nauczycielki Efratii Margalit. Studiował architekturę na Politechnice Technion w Hajfie i na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Brał udział w wojnie Jom Kipur w 1973.

Często pracuje we Francji, a w jego filmach chętnie występują gwiazdy światowego formatu, m.in. Jeanne Moreau, Juliette Binoche, Natalie Portman, Rosamund Pike czy Hanna Schygulla.

Zasiadał w jury konkursu głównego na 62. MFF w Wenecji (2005).

Filmografia

Reżyser

  • 1986: Esther
  • 1989: Berlin-Jerozolima (Berlin-Yerushalaim)
  • 1996: Milim
  • 1998: Dzień po dniu (Yom Yom)
  • 1999: Kadosz (Kadosh)
  • 2000: Kippur
  • 2001: Eden
  • 2002: 11.09.01 – segment „Izrael”
  • 2002: Droga ku wolności (Kedma)
  • 2003: Opowieści z sąsiedztwa (Alila)
  • 2004: Hotel „Ziemia Obiecana” (Promised Land)
  • 2005: Free Zone
  • 2007: Kocham kino (Chacun son cinéma) – segment „Dybuk z Hajfy”
  • 2007: W zawieszeniu (Disengagement)
  • 2008: Pewnego dnia zrozumiesz (Plus tard)
  • 2009: Carmel
  • 2010: Róże na kredyt (Roses à crédit)
  • 2012: Kołysanka dla mojego ojca (Lullaby to My Father) – dokumentalny
  • 2013: Ana Arabia
  • 2013: Venice 70: Future Reloaded – segment
  • 2014: Tsili
  • 2015: Rabin – ostatni dzień (Rabin: The Last Day)
  • 2017: Zachodni brzeg Jordanu (West of the Jordan River) – dokumentalny
  • 2018: Tramwaj w Jerozolimie (A Tramway in Jerusalem)
  • 2020: Lajla w Hajfie (Laila in Haifa)[1][2]

Przypisy

  1. Amos Gitai. IMDb. [dostęp 2021-01-19]. (ang.).
  2. Amos Gitai. Filmweb. [dostęp 2021-01-19]. (pol.).

Linki zewnętrzne