Podczas pierwszej edycji igrzysk panamerykańskich w 1951 roku zdobyła srebrny medal w rzucie oszczepem[1] oraz zajęła piąte miejsce w pchnięciu kulą. Cztery lata później udział w kolejnych zawodach obu Ameryk zakończyła na trzeciej lokacie[1]. Reprezentowała USA podczas igrzysk olimpijskich w 1956 roku, zajmując czternaste miejsce. Drugi brązowy medal igrzysk panamerykańskich zdobyła w Chicago w 1959[1]. Uczestniczka meczów międzypaństwowych[2].
Wielokrotna złota medalistka mistrzostw kraju w rzucie oszczepem[3][4], pchnięciu kulą[5][4] (także w hali[6][7]), a także w nietypowej konkurencji rzutu piłeczką bejsbolową[8][4] – Amerykanka w sierpniu 1957 wynikiem 76,92 ustanowiła jeden z najlepszych rezultatów w historii wśród kobiet w tej konkurencji.
Rekord życiowy w rzucie oszczepem – 47,22 (1958).
Zamężna z Johnem E. Woodem, z którym miała córkę Suzanne i trzech synów: Brendana, Seana i Terence'a[9].
↑Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia Spotkań Międzypaństwowych Reprezentacji Polski – część I: Seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979. Brak numerów stron w książce
W latach 1927–1954 pchnięcie odbywało się kulą o masie 3,6 kg, następnie 4 kg. Mistrzostwa miały charakter otwarty, mogły w nich występować zawodniczki z innych krajów.