Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Federacyjnej Republice Brazylii z siedzibą w Brasílii^[1]

Embaixada da República da Polônia em Brasília

Państwo	Brazylia
Data utworzenia	1920
Siedziba	Brasília
Chargé d’affaires	Andrzej Cieszkowski
Adres
Av. das Nações Qd. 809, Lote 33, CEP: 70423-900, Brasília – DF
Położenie na mapie Brasíli Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Federacyjnej Republice Brazylii z siedzibą w Brasílii[1]
Położenie na mapie Brazylii Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Federacyjnej Republice Brazylii z siedzibą w Brasílii[1]
Położenie na mapie Dystryktu Federalnego Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Federacyjnej Republice Brazylii z siedzibą w Brasílii[1]
15°49′29,9″S 47°53′36,6″W/-15,824972 -47,893500
Strona internetowa

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Federacyjnej Republice Brazylii z siedzibą w Brasílii (port. Embaixada da República da Polônia em Brasília) – polska misja dyplomatyczna w stolicy Brazylii.

• Referat ds. Polityczno-Ekonomicznych
• Referat Konsularny
• Referat ds. Administracyjno-Finansowych
• Ataszat Obrony

Przyjazne stosunki pomiędzy Brazylią a narodem polskim utrzymywane były już w czasie zaborów. Cesarz Brazylii Piotr I wziął udział w spektaklu w Paryżu, wystawionym na rzecz uczestników powstania listopadowego. Jego następca Piotr II przyjął członkostwo polskiego emigracyjnego stowarzyszenia patriotycznego w Rapperswilu w Szwajcarii. W 1907 r. na II Międzynarodowej Konferencji Pokojowej w Hadze przedstawiciel Brazylii Ruy Barbosa opowiedział się za przywróceniem Polsce niepodległości. W tym czasie do Brazylii odbywała się masowa emigracja Polaków. Do 1914 r. osiedliło się tam przeszło 100 tys. osób.

Powstanie zjednoczonej i niepodległej Polski Brazylia uznała już 17 sierpnia 1918 jako pierwsze państwo Ameryki Łacińskiej. Brazylia za prawowity rząd polski uznała Komitet Narodowy Polski w Paryżu pod przywództwem Romana Dmowskiego, a Komitetowi Centralnemu w Brazylii udzieliła pełnomocnictwa do występowania w imieniu narodu polskiego i wystawiania zaświadczeń o przynależności narodowej.

De iure Brazylia uznała Polskę (konkretnie rząd Ignacego Jana Paderewskiego) 15 kwietnia 1919. 27 maja 1920 pierwszy polski poseł w Rio de Janeiro (ówczesnej stolicy), Ksawery Orłowski, złożył na ręce prezydenta Stanów Zjednoczonych Brazylii Epitácio Lindolfo da Silva Pessoa listy uwierzytelniające. Jednak pierwsza polska placówka – Konsulat Generalny RP w Kurytybie powstała już w 1919 r. W okresie międzywojennym istniały ponadto wicekonsulaty w Porto Alegre i São Paulo. W latach 1919–1939 brazylijską Polonię zasiliło jeszcze 41 tys. imigrantów.

12 września 1945 Brazylia wycofała uznanie dla rządu RP w Londynie i uznała komunistyczny rząd w Warszawie. Poselstwo RP w Rio de Janeiro wznowiło działalność w 1946 r. Od 1948 r. reprezentowało ono również interesy Związku Radzieckiego, z którym Brazylia zerwała stosunki dyplomatyczne. 18 stycznia 1961 relacje podniesiono do szczebla ambasad. W tym czasie działalność prowadziły konsulaty generalne w Kurytybie i São Paulo^[2]. Z czasem ambasadę przeniesiono do nowej stolicy w Brasílii.

Okręg konsularny referatu konsularnego ambasady obejmuje następujące stany:

• Acre
• Amapá
• Amazonas
• Ceará
• Dystrykt Federalny
• Goiás
• Maranhão
• Pará
• Paraíba
• Piauí
• Rio Grande do Norte
• Rondônia
• Roraima
• Tocantins

Pozostałe stany obsługiwane są przez Konsulat Generalny RP w Kurytybie^[3].

• Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Kurytybie
• Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Porto Alegre (nieistniejący)
• Konsulat Generalny RP w Rio de Janeiro (nieistniejący)
• Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w São Paulo (nieistniejący)

Konsulaty honorowe RP w Brazylii znajdują się w:

• Belo Horizonte
• Manaus
• São Paulo
• Porto Alegre

• Ambasada Brazylii w Warszawie
• Przedstawiciele dyplomatyczni Polski w Brazylii

• Oficjalna strona Ambasady
• Archiwalna strona Ambasady