Występują głównie w postaci anamorfy. Te, które wytwarzają teleomorfę, dawniej zaliczane do rodzaju Alternaria, według klasyfikacji Index Fungorum obecnie zostały zaliczone do rodzaju Lewia[2].
Anamorfy tworzą oliwkowobrunatne, zazwyczaj proste, czasami tylko rozgałęzione konidiofory. Zdarza się, że konidiofory wyrastają wprost z konidiów. Komórki konidiotwórcze oliwkowobrunatne, o cylindrycznym kształcie z pojedynczym punktem konidiotwórczym, do którego przylegają szerszym końcem. Konidia są podzielone przegrodami właściwymi na dwie lub kilka komórek. Mają odwrotnie maczugowaty, elipsoidalny lub gruszkowaty kształt, jasnobrunatną, oliwkowobrunatną lub oliwkową barwę, brodawkowatą lub gładką powierzchnię. Powstają pojedynczo, lub w łańcuszkach. Konidia powstające pojedynczo mają zazwyczaj długi, czasami rozgałęziony dzióbek i przegrody podłużne. Konidia powstające w łańcuszkach charakteryzuje wzrost akropetalny – każde starsze konidium staje się komórką konidiotwórczą następnego, w wyniku czego powstają akropetalne łańcuszki konidiów. Czasami wytwarzane są chlamydospory[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pleosporaceae, Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum. Uwzględniono tylko taksony zweryfikowane[1]. Wykaz gatunków według W. Mułenki i in ora opracowania Polskie nazwy chorób roślin uprawnych[4]. Autorzy zastrzegają, że jest to tylko lista wstępna, niepełna. Oprócz wyżej wymienionych gatunków w polskiej literaturze naukowej podano także wiele innych przedstawicieli rodzaju Alternaria bez rozróżnienia gatunku[5].
Znaczenie
Grzyby z rodzaju Alternaria są rozpowszechnione na całym świecie i są wszechobecne w naszym otoczeniu. Żyją i rozwijają się w górnych warstwach gleby, na roślinach, owocach i warzywach, materiałach włókienniczych, w kanalizacji, klimatyzacji, a nawet na wilgotnych ścianach, parapetach itp. Ich zarodniki występują także w powietrzu[6][7].
Niektóre gatunki wywołują u ludzi i zwierząt choroby skóry, błon śluzowych, gałek ocznych (tzw. grzybice), a także układu oddechowego. Zarodniki Alternaria są jednymi z najgroźniejszych alergenów. Wywołują katar sienny, astmę i inne choroby[7]. W Polsce największe stężenie w powietrzu zarodników różnych gatunków grzybów Alternaria występuje głównie w czerwcu i lipcu[9].
↑ abcJoannaJ.MarcinkowskaJoannaJ., Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7. Brak numerów stron w książce
↑ abcKirkK.PMKirkK. i inni, [[Dictionary of the Fungi]]. 10th ed., Wallingford, s. 22, ISBN 0-85199-826-7.
↑SelimS.KryczyńskiSelimS., ZbigniewZ.WeberZbigniewZ. (red.), Fitopatologia. Tom 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: PWRiL, 2011, ISBN 978-83-09-01077-7. Brak numerów stron w książce
.jpg)