Grzyby w klasie Dothideomycetes wyróżniają się od innych workowców tworzeniem worków w kieszeniach (loculi). Taki sposób wytwarzania zarodników nosi nazwę „askolokularnego” – w odróżnieniu od „askohymenialnego”, najczęściej występującego u innych klas grzybów. Same worki zbudowane są (podobnie jak u Arthoniomycetes) z wyraźnie odrębnych dwóch ścian, co również pozostaje ważną cechą taksonomiczną. Innym ważnym wyróżnikiem tej klasy jest sterylne centrum zwane hamatecjum[3].
Jest to klasa bardzo liczna w gatunki będące saprotrofami lub pasożytami roślin, nieliczne wchodzą w symbiozę z glonami tworząc porosty. Wśród licznej grupy gatunków pasożytniczych zazwyczaj forma płciowa (teleomorfa) jest saprotrofem. Tworzy ciemnobrunatne lub czarne owocniki, mniej lub bardziej zagłębione w tkankach roślin lub w podkładkach. Forma bezpłciowa (anamorfa) jest pasożytem[4].
Ascomata: pseudothecia, apothecia vel cleistothecia. Hamathecium: pseudoparaphyses, paraphysoides, periphyses, pseudoparenchyma, vel absens. Asci plerumque bitunicati et fissitunicati.
Characteres moleculares (SSU rRNA): 11 289u:c (exc. u in Dothidea, Aureobasidium). 12 331a:g (exc. a in Botryosphaeria, Coccodinium, Dothidea, Aureobasidium, Alternaria); 334g:u (exc. g in Botryosphaeria, Coccodinium, Dothidea, Aureobasidium); 339c:u (exc. c in Botryosphaeria, Coccodinium, Dothidea, Aureobasidium, Alternaria). 18 528u:c (exc. u in Botryosphaeria, Coccodinium, Dothidea, Aureobasidium). 23' 971-:u. 48 1601u:a.
Według aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na Dictionary of the Fungi do klasy Dothideomycetes należą[2]:
↑SelimS.KryczyńskiSelimS., ZbigniewZ.WeberZbigniewZ. (red.), Fitopatologia. Podstawy fitopatologii, t. 1, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, s. 264, ISBN 978-83-09-01063-0.
↑JoannaJ.MarcinkowskaJoannaJ., Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7. Brak numerów stron w książce|s=59.
↑O.E.O.E.ErikssonO.E.O.E., K.K.WinkaK.K., Supraordinal taxa of Ascomycota, „Myconet”, 1, 1997, s. 5, ISSN1403-1418.