Alfred Terlecki

Alfred Terlecki
Ilustracja
Alfred Terlecki (1936)
Data i miejsce urodzenia

5 października 1883
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 stycznia 1973
Kraków

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Multimedia w Wikimedia Commons
Alfred Terlecki w Tatrach – w oddali widoczny Giewont, 1935

Alfred Terlecki (ur. 5 października 1883 w Warszawie[1], zm. w 19 stycznia 1973 w Krakowie)[2][a] – polski malarz, grafik i edukator.

Życiorys

Od 1906 studiował w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, a następnie – krakowskiej Akademii Sztuki Pięknych, którą ukończył w 1917. Jego nauczycielami w ASP byli Leon Wyczółkowski i Józef Mehoffer.

Będąc studentem, wstąpił w 1914 wstąpił do Legionów Polskich, ale z powodu złego stanu zdrowia został zwolniony[2]. Nauczał także wtedy plastyki w różnych szkołach, m.in. prywatnej szkole sztuk pięknych w Krakowie.

W latach 1915–1919 pracował w Zakopanem jako nauczyciel rysunku[4] i wychowania fizycznego w szkole koedukacyjnej założonej i prowadzonej przez Franciszka Praussa[2]. Chodził wówczas często po Tatrach, uprawiał wspinaczki górskie i jeździł na nartach. Prowadził nawet kursy narciarskie. W okresie 1916–1919 uczestniczył jako ochotnik w kilku wyprawach ratunkowych TOPR[2].

W okresie II RP był wykładowcą w krakowskiej ASP. Podczas okupacji niemieckiej uczył w Staatliche Kunstgewerbeschule Krakau od 1939 do 1943.

Malował głównie pejzaże tatrzańskie, w których często powtarzał się motyw Hali Gąsienicowej i Morskiego Oka, oraz weduty. Był także twórcą portretów, aktów i widoków nastrojowych wnętrz. Dominującą techniką, którą się posługiwał, było malarstwo olejne. Zajmował się również drzeworytem. Był członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (TZSP), Towarzystwa Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy „Sztuka Rodzima”[5] oraz Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP).

Swoje obrazy wystawiał od 1913[1] – w kraju i za granicą, m.in. w TZSP, Instytucie Propagandy Sztuki, oraz Rzymie, Odessie i Moskwie[6]. Jego prace znajdują się w kolekcji m.in. Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie oraz – w największej liczbie – Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem.

Po śmierci spoczął na Starym Cmentarzu w Zakopanem[2].

Twórczość

Malarstwo

  • Krupówki, 1914
  • Morskie Oko, 1918
  • Pejzaż zimowy z potokiem w świerkowym lesie, 1921
  • Zimowy pejzaż tatrzański
  • Katedra Wawelska
  • Widok na Kasprowy Wierch
  • Tatry – widok na Kościelec i Kozie Wierchy
  • Zaśnieżona chata
  • Szałasy w górach
  • Jesień pod Giewontem, 1934
  • Limby nad Morskim Okiem, 1926
  • Panorama Tatr, 1928
  • Szałasy w śniegu, 1928
  • Modelka w pracowni, 1930
  • Czorsztyn, 1931
  • Stawki Gąsienicowe, 1932
  • Zakopane, 1933
  • Morskie Oko, 1933
  • Rybacy, 1937
  • Morskie Oko, 1938
  • Zakopane, 1938
  • Morskie Oko, 1939
  • Giewont, 1939
  • Hala Gąsienicowa, 1939
  • Morskie Oko, 1939
  • Pejzaż tatrzański, 1942
  • W ogrodzie karmelitów, 1945
  • Pejzaż zimowy, 1947
  • Czarny Staw Gąsienicowy, 1952
  • Na Bałtyku – Jastarnia, 1952
  • Widok na kościół Mariacki od strony ul. Św. Krzyża, ok. 1961
  • Kwitnące osty, 1962
  • Wiosna nad Morskim Okiem, 1964
  • Ogród, 1967

Nagrody i wyróżnienia

  • Salony Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie[7]
    • Medal Brązowy, 1929
    • Medal Srebrny, 1934

Uwaga

  1. ↑ Niektóre źródła – prawdopodobnie błędnie – jako miejsce jego urodzenia podają Kielce[3], zaś jako miejsce śmierci – Zakopane[4].

Przypisy

  1. ↑ a b Alfred Terlecki (1883–1973). Connaisseur Kraków. [dostęp 2024-03-25]. (pol.).
  2. ↑ a b c d e Alfred Terlecki. Zakopiański Portal Internetowy. [dostęp 2024-03-25]. (pol.).
  3. ↑ Alfred Terlecki (1883–1973). Polish Art Corner. [dostęp 2024-03-25]. (ang.).
  4. ↑ a b Alfred Terlecki – Nota biograficzna. Krakowski Dom Aukcyjny. [dostęp 2024-03-25]. (pol.).
  5. ↑ Katarzyna Łomnicka, ZPAP w Krakowie – początki działalności. sztukipiekne.pl. [dostęp 2024-03-26]. (pol.).
  6. ↑ Alfred Terlecki. Desa Unicum. [dostęp 2024-03-25]. (pol.).
  7. ↑ Salon 1937 – Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Polski Dom Aukcyjny. [dostęp 2024-04-16]. (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne