Alfonso Carinci

Arcybiskup tytularny Seleucia in Isauria
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	9 listopada 1862 Rzym
Data i miejsce śmierci	5 grudnia 1963 Rzym
Sekretarz Kongregacji ds. Obrzędów
Okres sprawowania	1930-1960
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	19 grudnia 1885
Nominacja biskupia	15 grudnia 1945
Sakra biskupia	6 stycznia 1946
Multimedia w Wikimedia Commons

Alfonso Carinci (ur. 9 listopada 1862 w Rzymie, zm. 5 grudnia 1963 tamże) – włoski duchowny katolicki, urzędnik Kurii Rzymskiej.

Święcenia kapłańskie otrzymał 19 grudnia 1885 roku. W latach 1911–1930 rektor Collegio Capranica w Wiecznym Mieście. Od 3 kwietnia 1930 był sekretarzem Kongregacji ds. Obrzędów. Zajmował się tam m.in. sprawami kanonizacyjnymi.

15 grudnia 1945 papież Pius XII mianował go arcybiskupem tytularnym Seleucia in Isauria. Sakry udzielił mu jego zwierzchnik w kongregacji kard. Carlo Salotti. W roku 1948 został członkiem komisji centralnej przygotowującej obchody Roku Świętego 1950. Udzielił święceń kapłańskich przyszłym kardynałom Adolfo Antonio Suárezowi Riverze i Darío Castrillónowi Hoyos.

Od śmierci w październiku 1957 rodaka, biskupa Francesca d’Errico był najstarszym żyjącym katolickim hierarchą.

Na emeryturę przeszedł 5 stycznia 1960 roku.

Jako ośmioletni ministrant był świadkiem obrad soboru watykańskiego I. Podczas otwarcia pierwszej sesji soboru watykańskiego II był najstarszym jego uczestnikiem. Zmarł w trakcie trwania sesji drugiej.

Dziennik New York Times z 7 grudnia 1963 spekulował, że Pius XII chciał wynieść Carinciego do godności kardynalskiej w roku 1945. Ten jednak miał odmówić z powodu zaawansowanego wieku. W tym czasie otrzymał jednak nominację biskupią, którą przyjął.

• Alfonso Carinci [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-10-02]  (ang.).
• Słownik biograficzny kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2013-10-02]