Alfons Proske (ur. 12 stycznia 1881 roku w Raciborzu, zm. 7 sierpnia 1950 roku we Fryburgu Bryzgowijskim) – niemiecki prawnik i urzędnik państwowy, w latach 1922–23 prezydent rejencji zachodniopruskiej, a w latach 1923–29 nadprezydent prowincji górnośląskiej.
Alfons Proske był synem nauczyciela. Studiował prawo oraz nauki polityczne na uniwersytetach w Monachium, Berlinie i Wrocławiu. W 1905 roku uzyskał tytuł doktora. Od 1910 roku był radnym miejskim w Raciborzu. Podczas I wojny światowej był odpowiedzialny za organizację dostaw żywności. Od 1920 roku pracował w administracji prowincji śląskiej. W 1922 roku został desygnowany na stanowisko prezydenta rejencji zachodniopruskiej[1]. Rok później mianowano go nadprezydentem prowincji górnośląskiej. Równolegle do tej funkcji pełnił także rolę prezydenta rejencji opolskiej[2]. Należał do Niemieckiej Partii Centrum. Ze stanowiska nadprezydenta zrezygnował z powodu problemów zdrowotnych w 1929 roku. Następnie był kuratorem na Uniwersytecie w Bonn. W 1934 roku z powodów politycznych został zwolniony. Po II wojnie światowej pracował jako sędzia we Fryburgu Bryzgowijskim[3].
Przypisy
Bibliografia
