Aleksander Jurewicz (pisarz)

Aleksander Jurewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1952
Lida

Narodowość

Polak

Język

polski

Dziedzina sztuki

literatura kresowa

Ważne dzieła
  • „Popiół i wiatr”
  • „Lida”
Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Aleksander Jurewicz (ur. 18 listopada 1952 w Lidzie) − polski poeta, prozaik i eseista[1].

Życiorys

Urodził się w Lidzie, obecnie na Białorusi, w rodzinie Michała, krawca, i Janiny z domu Łapian[2]. Z rodzinnych stron przymusowo wywieziony wraz z innymi Polakami w 1957, mieszkał kolejno we wsi Redło k. Połczyna-Zdroju i w Gdańsku. W 1971 ukończył liceum w Połczynie-Zdroju, w latach 1971–1976 studiował filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Współtworzył w Gdańsku (m.in. z Markiem Bieńkowskim, Stanisławem Esdenem-Tempskim i Antonim Pawlakiem) środowisko młodych poetów i pisarzy. Pierwsze utwory poetyckie zamieścił w latach 70. ubiegłego wieku na łamach miesięcznika „Nowy Wyraz”[3]. Później swoje utwory licznie publikował w czasopismach studenckich i wybrzeżowych, w latach 80. w prasie podziemnej, regionalnej i katolickiej. Od 1992 ma stałe cykle felietonów w czasopismach[1].

Reprezentant współczesnej literatury kresowej w kraju. Członek Gdańskiego Oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, ZAiKS-u i PEN Club-u.

Pracownik Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego w Gdańsku[1].

Od 1980 mąż Aleksandry z domu Bujak, ojciec Justyny po mężu Bieńkowskiej (ur. 1981)[1].

Utwory prozą[1]

Utwory poetyckie[1]

  • „Sen, który na pewno nie był miłością”, 1974 (arkusz poetycki)
  • „Po drugiej stronie”, 1977
  • „Nie strzelajcie do Beatlesów”, 1983[15]
  • „Jak gołębie gnane burzą”, 1990[16]
  • „Dopóki jeszcze... i inne wiersze”, 1991[17]

Nagrody i odznaczenia

  • 1990 – Nagroda Czesława Miłosza (za „Lidę”)
  • 1990 – Honorowa Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki
  • 1991 – Nagroda Fundacji Marii i Jerzego Kuncewiczów
  • 1996 – Nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”[18]
  • 1996 – Nagroda Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Gdańsku „Pro libro legendo”
  • 2001 – Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”[1]
  • 2002 – „Radiowa Osobowość Roku” Radia Gdańsk
  • 2002 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy twórczej oraz z okazji jubileuszu 50. urodzin[19]
  • 2003 – Nagroda Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Gdańsku „Pro libro legendo”
  • 2006 – Nominacja do Nagrody Literackiej Nike (za „Popiół i wiatr”)[20]
  • 2012 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy twórczej oraz z okazji 60. urodzin[19]
  • 2019 – Pomorska Nagroda Literacka „Wiatr od Morza” za całokształt pracy literackiej
  • 2022 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji działalności twórczej[19]
  • 2022 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[21]

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g JUREWICZ ALEKSANDER. gedanopedia.pl. [dostęp 2024-10-30].
  2. ↑ Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Gdańsku [online], old2.wbpg.org.pl [dostęp 2022-09-02].
  3. ↑ Gabriela Pewińska-Jaśniewicz, Nie odchodzę bez słowa, ale znikam, „Zawsze Pomorze” (35), 2022, s. 13, ISSN 2720-3700.
  4. ↑ Aleksander Jurewicz, W środku nocy, wyd. 1, Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1980, ISBN 83-215-8218-4, OCLC 9395154 [dostęp 2021-01-22].
  5. ↑ Aleksander Jurewicz, Lida, Białystok: Zakłady Wydawnicze "Versus, ", 1990, ISBN 83-7045-006-7, OCLC 24827294 [dostęp 2021-01-22].
  6. ↑ Lida Jurewicz - 7468663413 – oficjalne archiwum Allegro [online], archiwum.allegro.pl [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  7. ↑ Aleksander Jurewicz, Lida, wyd. 3, Kraków: Znak, 2004, ISBN 83-240-0382-7, OCLC 56325365 [dostęp 2021-01-22].
  8. ↑ Aleksander Jurewicz, Lida, wyd. 4, Gdynia 2015, ISBN 978-83-65387-00-4, OCLC 954135911 [dostęp 2021-01-22].
  9. ↑ Aleksander Jurewicz, Pan Bóg nie słyszy głuchych, wyd. 1, Gdańsk: Wydawn. Marabut, 1995, ISBN 83-85893-14-8, OCLC 34009432 [dostęp 2021-01-22].
  10. ↑ Aleksander Jurewicz, Życie i liryka, Gdańsk: Słowo/obraz terytoria, 1998, ISBN 83-87316-32-6, OCLC 45698994 [dostęp 2021-01-22].
  11. ↑ Aleksander Jurewicz, Prawdziwa ballada o miłości, wyd. 1, Kraków: Znak, 2002, ISBN 83-240-0249-9, OCLC 52895288 [dostęp 2021-01-22].
  12. ↑ Aleksander Jurewicz, Popiół i wiatr, Gdansk: Słowo/obraz terytoria, 2005, ISBN 83-7453-620-9, OCLC 64199126 [dostęp 2021-01-22].
  13. ↑ Aleksander Jurewicz, Dzień przed końcem świata, wyd. 1, Kraków: Wydawn. Literackie, 2008, ISBN 978-83-08-04163-5, OCLC 213383707 [dostęp 2021-01-22].
  14. ↑ "Samotnia" - Premiera książki Aleksandra Jurewicza. nck.org.pl, styczeń 2019. [dostęp 2019-03-29].
  15. ↑ Aleksander Jurewicz, Nie strzelajcie do Beatlesów, wyd. 1, Gdańsk: Wydawn. Morskie, 1983, ISBN 83-215-9177-9, OCLC 12434186 [dostęp 2021-01-22].
  16. ↑ Jak gołębie gnane burzą Jurewicz Aleksander [AUTOGRAF / 1990] [online], antykwariatwaw.pl [dostęp 2021-01-22].
  17. ↑ Aleksander Jurewicz, Dopóki jeszcze ... i inne wiersze, Gdańsk: Wydaw. Gord, 1991, ISBN 83-900094-0-4, OCLC 69532680 [dostęp 2021-01-22].
  18. ↑ Laureaci Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” [online], bip.gdansk.pl [dostęp 2024-10-30].
  19. ↑ a b c Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-10-30] (pol.).
  20. ↑ Nagroda Nike 2006. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
  21. ↑ MKiDN - Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis [online] [dostęp 2023-03-08] (pol.).

Bibliografia

  • Biogram pisarza w Słowniku Pisarzy Wybrzeża [1].
  • Recenzja książki: Popiół i wiatr / Aleksander Jurewicz. – Gdańsk, 2005. Rec.: Wszystko, co boli... / Maciej Dęboróg-Bylczyński // Śląsk. – 2006, nr 9, s. 72.
  • Ewa Głębicka, Jurewicz Aleksander, [w:] Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobiliograficzny, tom I (opracował zespół pod redakcją Alicji Szałagan), Warszawa 2011, s. 107–109.

Linki zewnętrzne