Ulica Leszno przy ulicy Solnej ok. 1910 roku, po lewej widoczny kościół Narodzenia NMPUlica w latach 60. XX wieku, widok w kierunku zachodnimAleja widziana z wieży kościoła św. Anny
Zaczyna się od skrzyżowania z ul. Radzymińską, przechodzi mostem Śląsko-Dąbrowskim do centrum i kończy się przy skrzyżowaniu z ul. Młynarską.
Na całej swojej długości jest to dwujezdniowa szeroka ulica, o minimum dwóch pasach ruchu w każdą stronę. Wyjątkiem jest odcinek pomiędzy placem Bankowym a ulicą Jagiellońską – tam aleja „Solidarności” staje się jednojezdniowa, ale nadal ma dwa pasy ruchu dla obu kierunków (jeden pas zajmują tory tramwajowe, ruch samochodów po nim jest zakazany). Na prawie całej długości przebiega środkiem torowisko tramwajowe.
Nazwę zmieniono w październiku 1991[3]. Upamiętnia NSZZ „Solidarność”, stąd nazwa pisana jest w cudzysłowie[4].
W 1992 miejska Komisja ds. Nazewnictwa Ulic złożyła propozycję zmiany nazw poszczególnych fragmentów alei na częściowo historyczne. Propozycje Komisji zakładały zmianę nazwy odcinków: plac Bankowy – most Śląsko-Dąbrowski na Nowe Tłomackie, Wolska – plac Bankowy na Stare Leszno oraz most Śląsko-Dąbrowski – Radzymińska na Zygmuntowską. Propozycje zostały odrzucone w głosowaniu przez Radę Miasta[5].
Historia
Pierwszy odcinek ulicy wytyczono po stronie praskiej w 1862 na przedłużeniu linii kolei petersburskiej pod nazwą Aleksandrowska na cześć cara Aleksandra II Romanowa, łącząc ją z wiaduktem Pancera. Znaczna szerokość ulicy Aleksandryjskiej uwzględniała ruch kołowy i przebieg projektowanej przez most Kierbedzia linii kolejowej łączącej Dworzec Petersburski z Dworcem Wiedeńskim, jednak z linii tej zrezygnowano na skutek zbyt dużego nachylenia skarpy wiślanej, a ruch między dworcami przejęła kolej konna (tramwaj konny). Kolej ta miała jeden tor z mijankami i trasa przebiegała ulicami: Aleksandrowską, Nowym Zjazdem, Krakowskim Przedmieściem, Królewską, Marszałkowską do Alej Jerozolimskich.
W październiku 1916[2] ulicę po stronie praskiej przemianowano na Zygmuntowską, którą to nazwę nosiła do roku 1948, gdy zmieniono ją na al. gen. Karola Świerczewskiego[6].
↑Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 351. ISBN 83-86619-97X.
↑Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita“, 1987, s. 22. ISBN 83-85028-56-0.
↑Wiesław Głębocki: Warszawskie pomniki. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, s. 138. ISBN 83-7005-211-8.
↑Krystyna Krzyżakowa: Warszawskie osiągnięcia [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 146. ISBN 83-03-01684-9.
↑W 1985 roku zreformowano sieć drogową w Polsce i wprowadzono nową numerację.
