PROFILPELAJAR.COM

Alaksiej Janowicz
Аляксей Яновіч
Pełne imię i nazwisko	Alaksiej Alaksandrawicz Janowicz
Data i miejsce urodzenia	18 grudnia 1939 ; Zaczepicze, powiat lidzki
	Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres	od 27 listopada 1996; do 21 listopada 2000
Poprzednik	stanowisko utworzone
	Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres	od 9 stycznia 1996; do 9 stycznia 2001; (od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Następca	wybory nie odbyły się
	Przewodniczący Mohylewskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego
Okres	od 1985; do 1987
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Białorusi
	Odznaczenia

Alaksiej Alaksandrawicz Janowicz (biał. Аляксей Аляксандравіч Яновіч, ros. Алексей Александрович Янович, Aleksiej Aleksandrowicz Janowicz; ur. 18 grudnia 1939 w Zaczepiczach w powiecie lidzkim) – białoruski agronom, komunistyczny działacz partyjny i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys

Młodość i praca

Urodził się 18 grudnia 1939 roku we wsi Zaczepicze, w powiecie lidzkim obwodu baranowickiego Białoruskiej SRR, ZSRR^[a]. W 1961 roku ukończył Grodzieński Instytut Gospodarstwa Wiejskiego, a następnie zaocznie Wyższą Szkołę Partyjną przy KC KPZR. W latach 1961–1967 pracował jako starszy, główny agronom w Wydziale Rolnictwa Grodzieńskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1967–1969 był zastępcą kierownika Wydziału Rolnictwa Grodzieńskiego Komitetu Obwodowego Komunistycznej Partii Białorusi (KPB). W latach 1969–1980 pełnił funkcję I sekretarza Korelickiego Komitetu Rejonowego KPB. W latach 1980–1982 pracował jako zastępca przewodniczącego Grodzieńskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1982–1985 był kierownikiem Wydziału Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego Komitetu Centralnego KPB. W latach 1985–1987 pełnił funkcję przewodniczącego Mohylewskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1987–1989 pracował jako inspektor w Wydziale Organizacyjnym Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. W latach 1989–1992 był kierownikiem wydziału, I zastępcą szefa Sekretariatu Rady Najwyższej ZSRR^[1]. W 1992 roku pełnił funkcję zastępcy stałego przedstawiciela Republiki Białorusi w Federacji Rosyjskiej w Moskwie. Od 1992 roku pracował jako szef Zarządu Kompleksu Rolniczo-Przemysłowego w Radzie Ministrów Republiki Białorusi^[2]. W 1995 roku był kierownikiem Sekretariatu Zastępcy Premiera Republiki Białorusi^[3].

Działalność parlamentarna

W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z korelickiego okręgu wyborczego nr 132^[3]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego^[4]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Budżetu, Podatków, Banków i Finansów^[5]. Był bezpartyjny^[3]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji^[6]. Pełnił w niej funkcję członka Komisji ds. Rolnych^[2]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły^[7]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku^[8].

Odznaczenia

Order Rewolucji Październikowej (ZSRR);
dwa Ordery Czerwonego Sztandaru Pracy (ZSRR);
Medal „Za pracowniczą wybitność” (ZSRR);
Medal „Za rozwój dziewiczych ziem” (ZSRR)^[2].

Życie prywatne

Alaksiej Janowicz jest żonaty^[2]. W 1995 roku mieszkał w Mińsku^[3].

Uwagi

↑ Jednostka administracyjna istniejąca de facto, legalna z punktu widzenia władz ZSRR. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego – w powiecie lidzkim województwa nowogródzkiego II Rzeczypospolitej. Formalnie miejscowość weszła w skład ZSRR 16 sierpnia 1945 roku na mocy umowy granicznej pomiędzy Polską a ZSRR.

Przypisy

↑ Kto… ↓, s. 112
↑ ^a ^b ^c ^d Kto… ↓, s. 113
↑ ^a ^b ^c ^d Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных у другім туры галасавання 28 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-05)]. (biał.).
↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №37-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-19)]. (ros.).
↑ А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
↑ М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).
↑ В. Попов: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 21 ноября 2000 г. №5-П2/I. pravo.levonevsky.org, 2000-11-21. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-18)]. (ros.).

Bibliografia

Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.