Alaksandr Kulinkowicz

Alaksandr Kulinkowicz
Аляксандр Кулінковіч
ilustracja
Pseudonim

KuLLinkowicz

Data i miejsce urodzenia

18 maja 1972
Smolewicze

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 2018
Mińsk

Gatunki

punk rock

Zawód

wokalista, autor

Współpracownicy
Juryj Nawumau, Wital Abramowicz, Uładzimir Sachonczyk, Jauhien Brouka, Andrej Sciepaniuk, Maksim Parawoj, Stas Papłauski, Maks Iwaszyn, Illa Szeuczyk, Andrej Lawonczyk[1]
Zespoły
Neuro Dubel
Strona internetowa

Alaksandr Michajławicz Kulinkowicz (biał. Аляксандр Міхайлавіч Кулінковіч[a], ros. Александр Михайлович Куллинкович, Aleksandr Michajłowicz Kullinkowicz; pseudonim: KuLLinkowicz[2]; ur. 18 maja 1972 w Smolewiczach, zm. 3 sierpnia 2018 w Mińsku[3]) – białoruski muzyk punk rockowy, wokalista, autor muzyki i tekstów.

Życiorys

Urodził się 18 maja 1972 roku w Smolewiczach, w Białoruskiej SRR, ZSRR. W wieku 5 lat przeprowadził się do Mińska. Ukończył Technikum nr 23, uzyskując specjalność hydraulika[4]. Pół roku studiował na Wydziale Dziennikarstwa Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego[5][4]. 17 lipca 1989 roku[2] razem z Hienadziem Alejniczykiem założył grupę muzyczną Neuro Dubel, w której występował do swojej śmierci[6]. Współpracował również z zespołem Krambambula[5].

Alaksandr Kulinkowicz był autorem tekstów piosenek. Początkowo tworzył w języku rosyjskim, później także białoruskim[7]. Do najbardziej znanych piosenek jego autorstwa należą: Kanikuły z Cziczolinoj, Pietrowa, podaj wody, Rezynowyj dom, Guzik, Żyćcio[5].

Występy

Alaksandr Kulinkowicz wraz z zespołem Neuro Dubel, oprócz licznych występów na Białorusi, brał udział w trasach koncertowych po Polsce i Federacji Rosyjskiej, a także w festiwalach „Bałtijskij Bierieg” w Petersburgu (1998) i „Basowiszcza” w Gródku (2006, 2007, 2008). W 2006 roku wystąpił na koncercie „Solidarni z Białorusią” w Warszawie[8].

Życie prywatne

8 maja 1999 roku Alaksandr Kulinkowicz wziął ślub. 6 lutego 2000 roku urodził mu się syn Alaksandr. Muzyk był nałogowym palaczem[2].

Nagrody

  • Rok-karony w kategorii Za najlepszą interpretację przeboju estradowego za utwór pt. Zdrawstwuj, czużaja miłaja (1996);
  • Najlepszy klip za wideoklip do utworu Ochotnik i saigak (1998);
  • Rok-karona 1998 i Album roku za album Worsinki i katyszki (1999);
  • Rok-karona 2004–05 w kategorii Album roku za album Tanki[5].

Uwagi

  1. ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Аляксандар Міхайлавіч Кулінковіч (czyt. Alaksandar Michajławicz Kulinkowicz).

Przypisy

  1. ↑ Encykłapiedyja... s. 201.
  2. ↑ a b c Кулинкович Александр Михайлович. www.neurodubel.com. [dostęp 2016-05-27]. (ros.).
  3. ↑ Памёр лідэр Neuro Dubel Аляксандар Кульлінковіч [online], tuzinfm.by [dostęp 2018-08-04].
  4. ↑ a b СЕМЬ ДНЕЙ ИСТОРИИ :: БЕЛОРУССКОГО РОК-Н-РОЛЛА. „Музыкальная газета”. 18, 2006. [dostęp 2020-09-15]. [zarchiwizowane z adresu 2020-09-11]. (ros.). 
  5. ↑ a b c d Encykłapiedyja... s. 149.
  6. ↑ Олег Климов. Фестиваль "Рок-коронация" :: Бодался Цыбин с N.R.M.. „Muzykalnaya Gazeta”. 2, 2003. [dostęp 2020-04-19]. [zarchiwizowane z adresu 2019-08-29]. (ros.). 
  7. ↑ Сяргей Будкін: Аляксандар Кульлінковіч: «Я спадзяюся, што розум пераможа». Radio Wolna Europa, 2011-04-25. [dostęp 2020-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-06)]. (biał.).
  8. ↑ Encykłapiedyja... s. 202.

Bibliografia