Afgańska Partia Socjaldemokratyczna (paszto افغان ټولنپال ولسواکیز ګوند), znana też jako Partia Mellat (paszto افغان ملت ګوند)[1] – pasztuńska partia polityczna o charakterze nacjonalistycznym i socjaldemokratycznym, założona dnia 8 marca 1966 roku. Jej założycielem oraz pierwszym przewodniczącym był Ghulam Mohammad Farhad[3].
Partia opowiada się za pasztunizacją oraz za przyłączeniem do Afganistanu terenów pasztuńskojęzycznych leżących w granicach Pakistanu[4].
Historia
Afgańska Partia Socjaldemokratyczna została założona dnia 8 marca 1966 roku[1][3], jednak oficjalne ogłoszenie założenia tej partii politycznej miało miejsce 27 marca tego roku[potrzebny przypis].
W 1984 roku zmarł pierwszy przewodniczący partii Ghulam Mohammad Farhad[5]. Na początku 1987 roku kongres partii wybrał Szams-ul-Hudę Szamsa na jego następcę[5]. Część członków partii nie zaakceptowała nowego przewodniczącego; w ugrupowaniu powstała frakcja kierowana przez Mohammada Amina Wakmana[5][6].
Frakcja Szamsa
Frakcja Szamsa była zdecydowanie przeciwna partii rządzącej oraz fundamentalistycznym afgańskim partiom[5]. Działała w pakistańskim Peszawarze, gdzie wydawała czasopismo Afghan Mellat; publikowano w niej treści nacjonalistyczne i wzywające do rozwoju demokracji w Afganistanie[5].
Po śmierci Szamsa w 2005 roku przewodniczącym jego frakcji został Adżmal Szams[5][7].
Frakcja Wakmana/Ahadiego
Następcą Mohammada Amina Wakmana został Anwar ul-Hak Ahadi, kierujący tą frakcją od 1995 roku[5][4][8]. Od tego czasu frakcja zdystansowała się od nacjonalizmu, jednak opowiada się za promowaniem języka paszto[4].
W 2014 roku w wyborach prezydenckich frakcja poparła Hamida Karzaja[4].
Program gospodarczy
Kwestie polityczne
- brak ingerencji w sprawy wewnętrzne innych państw,
- niedopuszczenie do ingerowania innych państw w sprawy wewnętrzne Afganistanu,
- poszanowanie dla prawa do pokojowego uczestniczenia w strajkach, demonstracjach i zgromadzeniach,
- poszanowanie dla Karty Narodów Zjednoczonych i Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka,
- utrzymywanie przyjaznych stosunków międzynarodowych, w szczególności z państwami muzułmańskimi oraz sąsiadującymi z Afganistanem,
- wzmocnienie zdolności obronnych afgańskich sił zbrojnych.
Kwestie gospodarcze
Kwestie społeczne
- podejmowanie działań na rzecz podniesienia standardu życia ludzi mieszkających na obszarach wiejskich i miejskich m.in. poprzez ułatwienie dostępu do edukacji,
- poszanowanie prawa tworzenia organizacji politycznych, społecznych i zawodowych,
- walka z analfabetyzmem,
- wprowadzenie obowiązkowej edukacji na poziomie podstawowym,
- wprowadzenie programów ubezpieczeń oraz świadczeń socjalnych dla emerytów, osób niepełnosprawnych oraz niezdolnych do pracy,
- wsparcie dla równouprawnienia kobiet,
- wyposażenie ośrodków zdrowia, przychodni i szpitali w nowoczesne urządzenia medyczne,
- zachowanie i obrona suwerenności oraz integralności terytorialnej kraju.
Kwestie kulturowe
- brak kontroli ze strony władz nad radiem i telewizją,
- poszanowanie wszystkich języków używanych w Afganistanie przy uznaniu języków dari i paszto jako urzędowych,
- wspieranie wolności słowa jako aspektu odgrywającego kluczową rolę w rozwoju demokracji,
- zachęcanie do akceptowania aspektów obcych kultur w celu dostosowania afgańskiej kultury do rozwoju społeczno-gospodarczego przy zachowaniu afgańskiej tożsamości oraz podstawowych wartości kulturowych.
Frakcja Wakmana/Ahadiego[2]
- odrzucenie struktury federalnej,
- poszanowanie dla własności prywatnej
- przestrzeganie praw człowieka,
- rozwój górnictwa oraz rolnictwa,
- sprzeciw wobec dopuszczenia do udziału w życiu politycznym ugrupowań o charakterze autorytarnym i totalitarnym,
- sprzeciw wobec walki klas,
- ustanowienie szariatu,
- utrzymywanie przyjaznych stosunków międzynarodowych, w szczególności z państwami muzułmańskimi oraz sąsiadującymi z Afganistanem,
- uznanie języka paszto za język narodowy,
- wprowadzenie podatku progresywnego,
- wsparcie dla pozarządowych organizacji gospodarczych, społecznych i zawodowych,
- wsparcie dla rozwoju kultury i sportu,
- wsparcie dla równouprawnienia kobiet,
- wspieranie demokracji parlamentarnej,
- zachowanie i obrona suwerenności oraz integralności terytorialnej kraju.
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne