Adolfo Nicolás Pachón SJ (ur. 29 kwietnia 1936 w Villamuriel de Cerrato, zm. 20 maja 2020 w Tokio[1]) – hiszpański duchowny, przełożony generalny Towarzystwa Jezusowego. Generałem jezuitów został wybrany 19 stycznia 2008 jako następca Petera Hansa Kolvenbacha przez 35 Kongregację Generalną Towarzystwa Jezusowego, która zebrała się 5 stycznia 2008 w Rzymie. Był 30. następcą założyciela Towarzystwa Jezusowego świętego Ignacego Loyoli.
Życie
Urodził się 29 kwietnia 1936 w Villamuriel de Cerrato w hiszpańskiej prowincji Palencia, jako trzeci z czterech braci. Nauki pobierał wpierw w Escuela Apostólica Sant Josep, następnie przeniósł się wraz z rodziną do Madrytu, gdzie uczył się w kolegium jezuickim „Areneros”[2]. 15 września 1953 wstąpił do jezuickiego nowicjatu w Aranjuez w Prowincji Toledo w Hiszpanii. Po dwuletnich studiach uzyskał w 1960 licencjat z filozofii w Uniwersytecie Alcalá (Madryt). Podobnie jak jeden z jego poprzedników, Pedro Arrupe, niemal całe dorosłe życie spędził w Azji, głównie w Japonii, z którą jezuici są tradycyjnie silnie związani. Do Japonii wyjechał w 1960 by zapoznać się z tamtejszą kulturą i językiem, a w latach 1964–1968 studiował teologię w Tokio.
Został wyświęcony na kapłana w Tokio 17 marca 1967 roku. Opuścił Japonię w latach 1968–1971, kiedy studiował teologię w Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. W 1971 tam uzyskał magisterium z teologii i powrócił do Japonii. W 1971 został profesorem teologii systematycznej w tokijskim jezuickim Sophia University, gdzie nauczał przez trzydzieści lat.
W latach 1978–1984 był dyrektorem East Asian Pastoral Institute przy Uniwersytecie Ateneo de Manila w Quezon City, a w latach 1991–1993 rektorem scholastykatu w Tokio. Od 1993 do 1999 był prowincjałem Japonii. Następnie przez trzy lata pełnił posługę duszpasterską wśród ubogich imigrantów w Tokio. W 1998 poparł biskupów azjatyckich, którzy domagali się większej autonomii kościołów lokalnych w tym regionie[3]. W 2004 powrócił na Filipiny – w okresie tym Niezależnym Regionem Timoru Wschodniego Towarzystwa Jezusowego oraz jako jej moderator całą Konferencją Prowincjałów Azji Wschodniej i Oceanii (2004–2007). Podobnie jak dwaj poprzedni generałowie, jest poliglotą – zna hiszpański, japoński, angielski, francuski, włoski.
20 stycznia 2008 w homilii towarzyszącej Mszy dziękczynnej z okazji wyboru, o. generał odwołując się do Księgi Izajasza poruszył zagadnienia natury misji chrześcijan w świecie, jej służebnego charakteru, oraz ubóstwa i misji między narodami[4].
W latach 2012–2013 był wiceprzewodniczącym Unii Wyższych Przełożonych. W latach 2013–2015 był przewodniczącym Unii Wyższych Przełożonych.
W maju 2014 poinformował członków Towarzystwa Jezusowego, że – za wiedzą i przyzwoleniem Franciszka – zamierza ustąpić ze stanowiska w 2016, kiedy to osiągnie wiek 80 lat. XXXVI Kongregacja Generalna Towarzystwa Jezusowego 14 października 2016 wybrała na nowego generała zakonu Arturo Sosę Abascala.
Okoliczności wyboru
Adolfo Nicolás został wybrany po ustąpieniu o. Petera Hansa Kolvenbacha z funkcji generała zakonu za zgodą papieża Benedykta XVI. Obradująca w rzymskiej kurii generalnej Towarzystwa Jezusowego 35 Kongregacja Generalna jezuitów, obok wyboru następcy o. Petera-Hansa Kolvenbacha, zajęła się oceną aktualnej sytuacji zakonu i wytyczyła kierunki działania na przyszłość – inaczej niż w przypadku konklawe, kongregacje generalne jezuitów z reguły trwają jeszcze kilka miesięcy po dokonaniu wyboru. Zgodnie z tradycją, wybory generała był tajne, 217 elektorów z całego świata spędziło 4 dni w odosobnieniu, skupieniu i całkowitym milczeniu, a elekcja dokonała się przez murmuratio (łac. „mruczenie”). Wśród elektorów było po trzech Polaków z obu polskich prowincji Zakonu – o. prowincjał Krzysztof Dyrek, o. prowincjał Dariusz Kowalczyk, o. Tomasz Kot, o. Leszek Mądrzyk, o. Tadeusz Hajduk i o. Jerzy Sermak oraz o. Adam Żak (z urzędu jako asystent). Wyboru dokonano 19 stycznia 2008 przed godziną 12 – poprzedził go wydany 18 stycznia list papieża Benedykta XVI podkreślający szczególną wagę składanego przez jezuitów czwartego ślubu. Zgodne z tradycją jest także to, że jako pierwszy o wyborze dowiedział się papież. Według doniesień agencji informacyjnych, o. Nicolás wybrany został w drugim głosowaniu. Po raz pierwszy papież przyjął nowego generała 21 lutego.
Wybór o. Alofo Nicolása był porównywany z wyborem o. Pedro Arrupe, ze względu na podobieństwa w biografii. Dominikanin Paweł Jarociński, korespondent KAI w Japonii ocenia ten wybór jako szczególną łaskę Bożą dla Azji Południowo-Wschodniej:
Ojca Nicolasa znałem osobiście z wykładów na Uniwersytecie Sophia. Podziwiałem jego przyjacielski stosunek przede wszystkim do japońskich kleryków, z którymi studiowałem. O. Adolfo wykładał teologię pastoralną. Miał dość rewolucyjne poglądy np. na temat stylu życia proboszcza japońskiego. Zawsze zachęcał kandydatów do kapłaństwa, aby kiedy zostaną już księżmi nie zapominali o wypoczynku i nie dali się zwariować licznymi obowiązkami. Uważam, że miał rację. Japońscy księża potrafią być aż nazbyt obowiązkowi, co często może prowadzić do różnych osobistych problemów kończących się depresją. W wykładach widział on Japonię i całą Azję w kontekście powszechności Kościoła katolickiego. [...]
Jest kapłanem wielkiego formatu, przy którym mogłem wiele nauczyć się na Uniwersytecie Sophia. O. Nicolas działał także na Filipinach wykładając w Instytucie Pastoralnym w Manili. Moi znajomi którzy tam studiowali chwali go za to, że potrafił mówić o Japonii w kontekście całego kontynentu azjatyckiego, co nie jest tak powszechną cechą u japońskich wykładowców[5].
Publikacje książkowe
- Teología del progreso. Génesis y desarrollo en los teólogos católicos contemporáneos, Sígueme, Salamanca 1972.
- Horizonte de la esperanza. La vida religiosa hoy, Ediciones Sígueme, Salamanca 1978, ISBN 84-301-0741-X.
Bibliografia
Przypisy
Linki zewnętrzne
| Przed kasatą zakonu |
|
|---|
| Po przywróceniu zakonu |
|
|---|
