Zdzisław Pruss oraz profesor Adam Sudoł w czasie spotkania autorskiego z okazji promocji książki o Edwardzie SzczepanikuZ. Ostrowski wręczający profesorowi A.Sudołowi Medal Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego w 2023 r.
Adam Ryszard Sudoł (ur. 7 lipca1947) w Dębowej Łące k. Torunia, historyk, politolog.
Absolwent liceum pedagogicznego, studium nauczycielskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Magister historii (1977 r.), doktorat w zakresie historii, stosunków międzynarodowych i dyplomacji (1981 r.), habilitacja (1987 r.) profesor nadzwyczajny (1990 r.), tytuł profesora (1999 r.) nadany przez Akademio Internacia de la Sciencoj (AIS)[2]) – dr hab. profesor Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, Długoletni nauczyciel i dyrektor szkół toruńskich. Zasiada we władzach Bydgoskiej Szkoły Wyższej[3].
Historyk służby zagranicznej i Polonii, pomysłodawca, założyciel i inicjator utworzenia, oraz wieloletni dyrektor jedynego w kraju i – jak się później okazało – także na świecie, Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego w Bydgoszczy[4] przy UKW. W 2008 r. powołano w ramach Muzeum Ośrodek Badań i Dokumentacji Polskiej Służby Konsularnej oraz Stowarzyszenie „Pro Diplomatio” przy Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, Honorowy Kustosz Muzeum, Ambasador Kultury Włoskiej, wykładowca Międzynarodowego Studium Dyplomatycznego, autor wielu publikacji związanych z polską służbą dyplomatyczną i konsularną oraz Polonią. Pomysłodawca, organizator krajowych i międzynarodowych konferencji naukowych, poświęconych służbie zagranicznej i Polonii. prezes Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego[5] (1998-2001) i Towarzystwa Polsko-Włoskiego[6] (2002-2003), wiceprezes Fundacji Polsko-Amerykańskiej, członek (i były wiceprezes) Rady Naukowej Światowej Rady Badań nad Polonią, członek Polskiego Towarzystwa Historycznego i Kapituły Nagrody za wybitne osiągnięcia polonijne. Przewodniczący na szczeblu woj. kujawsko-pomorskiego Ogólnopolskiej Olimpiady Historycznej Losy Polaków po 17 września 1939 r. Współorganizator międzynarodowych konferencji naukowych i spotkań przedstawicieli emigracji z całego świata.
Wypromował dziewięciu doktorów i ponad 500 magistrów.
Autor m.in. książek: Jak Polska nie mogła być Polską. Kulisy IV rozbioru (1993), Początki sowietyzacji Kresów Wschodnich (1997), Sowietyzacja Kresów Wschodnich (red.) (1998), Karol Poznański – ostatni konsul generalny II Rzeczypospolitej (1998), współredaktor „Rocznika Polonii”. Napisał kilkadziesiąt artykułów naukowych oraz referatów na konferencje krajowe i zagraniczne, a także szereg haseł do monumentalnego dzieła w pięciu tomach - Encyklopedii polskiej emigracji i Polonii, t. I-V (2000-2005) pod red. Kazimierza Dopierały.
Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi, nr legitymacji: 222-85-8, data nadania: 30.01.1985
Srebrny Krzyż Zasługi, nr legitymacji: 105-97-52, data nadania: 20.06.1997
Medal POLONIA TECHNICA nadany przez Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Polskich W USA, Nowy Jork, 20.10.2001 r.
.jpg)
