Adam Łubkowski

Adam Łubkowski
Ilustracja
podpułkownik kawalerii podpułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

10 października 1895
Porzecze Zadwórne

Data i miejsce śmierci

10 września 1974
Londyn

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

1 Dywizja Pancerna

Stanowiska

dowódca plutonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Wojskowy Karola
Multimedia w Wikimedia Commons

Adam Łubkowski herbu Bończa[1] (ur. 10 października 1895 w Porzeczu Zadwórnem, zm. 10 września 1974 w Londynie) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 10 października 1895 w Porzeczu Zadwórnem, w ówczesnym powiecie rudeckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Juliusza i Seweryny z Pawlikowskich[2][3][1]. Był bratem Zygmunta (ur. 21 października 1893), porucznika rezerwy 24 pal, odznaczonego Krzyżem Niepodległości[4], ziemianina w Pantalowicach[3] i Juliusza (ur. 13 grudnia 1896 w Porzeczu), porucznika rezerwy 12 pal, administratora dóbr Hnizdyczów[3], odznaczonego Medalem Niepodległości[5][a]. Wszyscy bracia byli uczniami Zakładu Naukowo-Wychowawczego Ojców Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem: Zygmunt złożył maturę w 1911[8], Adam dwa lata później[1], a Juliusz w 1914[9]. W 1934 Zygmunt był członkiem Związku byłych Chyrowiaków[10].

W czasie I wojny światowej Adam razem z Juljuszem walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii, natomiast Zygmunt od 1914 w Legionach Polskich. Oddziałem macierzystym Adama był c. i k. Pułk Ułanów Nr 1[11][12], a Juljusza c. i k. Pułk Artylerii Polowej Nr 130[13]. Adam awansował na porucznika ze starszeństwem z 1 stycznia 1916[14], a na stopień nadporucznika ze starszeństwem z 1 lutego 1918 w korpusie oficerów rezerwy kawalerii[15]. Juliusz został mianowany porucznikiem ze starszeństwem z 1 lutego 1917 w korpusie oficerów rezerwy artylerii polowej i górskiej[16] oraz odznaczony Srebrnym Medalem Waleczności 2. klasy i Krzyżem Wojskowym Karola[13].

W czasie wojny z bolszewikami Adam walczył w szeregach 8 Pułku Ułanów. 8 czerwca 1920 został ranny w bitwie pod Wernyhorodkiem[17].

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w macierzystym pułku jako żołnierz zawodowy[18]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 233. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[19]. W 1923 był już w rezerwie z przydziałem do 3 Pułku Strzelców Konnych w Wołkowysku[20]. W następnym roku został przydzielony w rezerwie do 8 Pułku Ułanów w Krakowie[21]. W 1934, jako oficer rezerwy 8 puł. pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Pułtusk[22]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 19. lokatą w korpusie oficerów rezerwy kawalerii[23]. 2 marca 1936 i 9 maja 1938 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o przyznanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[3]. Był wówczas rolnikiem zamieszkałym w Kościeszy, poczta Gąsocin[3].

Latem 1944 pełnił służbę w 1 Dywizji Pancernej na stanowisku dowódcy plutonu prasowo-oświatowego[24][25].

26 czerwca 1967 otrzymał brytyjskie obywatelstwo. Pracował wówczas jako pracownik socjalny i mieszkał w Londynie przy Birkbeck Grove 15, Chiswick[26]. Zmarł 10 września 1974. Został pochowany na Cmentarzu South Ealing w Londynie.

10 stycznia 1922 ożenił się z Zofią z Orzechowskich (1902–1978), z którą miał troje dzieci: Ewę (ur. 8 maja 1923), Jerzego (ur. 24 czerwca 1924) i Barbarę (ur. 10 sierpnia 1928)[27].

Brat Zygmunt został docentem w Zakładzie Fizjologii Roślin PAN. Zmarł 18 września 1984. Brat Juliusz zmarł 21 stycznia 1988. Obaj bracia zostali pochowani na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ Brak danych na potwierdzenie pokrewieństwa Czesława Łubkowskiego ur. 14 września 1898[3], przyjętego do Wojska Polskiego 25 września 1919 z byłej armii austro-węgierskiej z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika i przydzielonego do 3 Pułku Dragonów[6], zmarłego 28 grudnia 1920 w Zakopanem jako podporucznika 3 Pułku Strzelców Konnych[7], odznaczonego Krzyżem Walecznych[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c Sprawozdanie 1913 ↓, s. 51.
  2. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
  3. ↑ a b c d e f g h Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-05-08]..
  4. ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.
  5. ↑ M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 323.
  6. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 93 z 25 października 1919, poz. 3516.
  7. ↑ Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 373.
  8. ↑ Sprawozdanie 1911 ↓, s. 43.
  9. ↑ Sprawozdanie 1914 ↓, s. 94.
  10. ↑ Regulamin 1934 ↓, s. 20.
  11. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 801.
  12. ↑ a b c d Ranglisten 1918 ↓, s. 1006.
  13. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1227.
  14. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 741.
  15. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 933.
  16. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1109.
  17. ↑ Śmigielski 1929 ↓, s. 19.
  18. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 251.
  19. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 163.
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 658, 698.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 558, 620.
  22. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 118, 592.
  23. ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 676.
  24. ↑ Tym 2009 ↓, s. 537.
  25. ↑ Maczek 1990 ↓, s. 143, wg autora był dowódcą plutonu opieki nad żołnierzem.
  26. ↑ Naturalisation. „The London Gazette”. 44393, s. 9372, 1967-08-24. Londyn. .
  27. ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
  28. ↑ Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 415.
  29. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922, s. 3.
  30. ↑ Kolekcja ↓, s. 3.

Bibliografia