Pierwsze trzy fregaty (początkowo klasyfikowane jako lekkie niszczyciele) typu Almirante Clemente zostały zamówione we Włoszech w 1953 roku[1][2]. Do budowy jednostek dla oszczędności masowych zastosowano na szeroką skalę stopy aluminium, co jednak sprawiło wiele problemów podczas eksploatacji[1][3]. Okręty miały klimatyzowane pomieszczenia załogi i stanowisko dowodzenia oraz wyposażono je w stabilizatory Denny-Brown[1][2].
ARV „General Juan José Flores” zbudowany został w stoczni Ansaldo(inne języki) w Livorno[2][3]. Stępkę okrętu położono 5 maja 1954 roku, został zwodowany 7 lutego 1955 roku, a ukończono go w 1956 roku[1][3][a].
Dane taktyczno-techniczne
Długość całkowita fregaty wynosiła 99,1 metra, szerokość 10,8 metra i zanurzenie maksymalne 3,4 metra[2][3]. Wyporność standardowa wynosiła 1300 ton, a pełna 1500 ton[1][3]. Okręt napędzany był przez dwie turbiny parowe Ansaldo-Parsons o łącznej mocy 24 000 KM, do których parę dostarczały dwa kotły Ansaldo-Foster Wheeler[2][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 34 węzłów[2][3][b]. Okręt zabierał zapas 350 ton paliwa, co zapewniało zasięg wynoszący 3500 Mm przy prędkości 15 węzłów[1][3].
Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
.JPEG)
