9 Batalion Saperów

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944, 1967
Rozformowanie	1946, 1970
Nazwa wyróżniająca	Kołobrzeski
Dowódcy
Pierwszy	kpt. Taras Czyżenek
Organizacja
Numer	JW 2468[1]
Dyslokacja	Ełk
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Wojska inżynieryjne
Podległość	1 Brygada Saperów[2] Warszawski OW
Odznaczenia

9 Kołobrzeski Batalion Saperów (9 bsap) – samodzielny pododdział wojsk inżynieryjnych ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany w miejscowości Lebiedin (okolice Sum) na podstawie rozkazu dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR nr 1 z 1 kwietnia 1944, jako jednostka 1 Warszawskiej Brygady Saperów. Wyróżniony mianem „Kołobrzeski” nadanym rozkazem Naczelnego Dowódcy Armii czerwonej z 18 marca 1945, odznaczony krzyżem Virtuti Militari V klasy nadanym rozkazem Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego z 21 czerwca 1945 i orderem Czerwonej Gwiazdy nadanym uchwałą Rady Najwyższej ZSRR nr 253/132 z 9 lipca 1945

Przysięgę żołnierze batalionu złożyli 9 lipca 1944 we wsi Ostrów na Wołyniu.

30 września 1967 dziedzictwo tradycji, numer i nazwę wyróżniającą przyjął 51 batalion saperów w Ełku.

27 marca 1970 9 Kołobrzeski batalion saperów został rozformowany.

Dowódcy batalionu^[3]

• kpt. Taras Czyżenek
• kpt. Jan Żytło

Etat 012/109^[4]

• Dowództwo i sztab
• pluton dowodzenia
• 3 x kompania saperów
  • 3 x pluton saperów
  • drużyna zaopatrzenia
• kwatermistrzostwo
  • punkt pomocy medycznej
  • lazaret weterynaryjny
  • warsztaty i magazyn techniczny
• drużyna gospodarcza

Stan etatowy liczył 321 żołnierzy, w tym: 31 oficerów, 62 podoficerów i 228 szeregowych.

Na wyposażeniu znajdowały się między innymi 483 miny.

• Franciszek Kaczmarski, Stanisław Soroka: Wojska inżynieryjne LWP w latach 1945–1979. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06710-4.
• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
• Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.