7 pułk artylerii polowej im. im. von Pueckera (1 Westfalski) (niem. Feldartillerie-Regiment Nr. 7) – oddział artylerii niemieckiej okresu Cesarstwa Niemieckiego.
Historia
Pułk został sformowany 29 lutego 1816. Stacjonował w Wesel i Düsseldorfie. Wchodził w skład VII Korpusu Armijnego[1] .
W 1914 był w strukturach 14 Brygady Artylerii z 14 Dywizji Piechoty[2].
W momencie rozpoczęcia I wojny światowej, w sierpniu 1914 pułk według etatu liczył 1368 żołnierzy, dzielił się na dwa bataliony po trzy baterie i dysponował 36 działami[3].
Od marca 1915 wszystkie nowe dywizje formowane były według „wzoru 1915”, a od czerwca 1917 przekształcono według niego wszystkie pozostałe. Od kwietnia 1915 pułk artylerii polowej liczył etatowo 24 działa rozmieszczone w dwóch batalionach[4].
Po kolejnych restrukturyzacjach w 1917, pułk artylerii polowej składał się z dwóch batalionów polowych po 12 dział oraz batalionu haubic wyposażonych w 12 haubic[5].
Przypisy
Bibliografia