PROFILPELAJAR.COM

Pułk Huzarów Artura Księcia Connaught i Strathearn Nr 4
Husarenregiment Artur Herzog von Connaught und Strathearn Nr 4
	Historia
Państwo	Austro-Węgry
Sformowanie	1743
Rozformowanie	1918
	Tradycje
Święto	21 marca
	Działania zbrojne
	I wojna światowa
	Organizacja
Dyslokacja	Subotica, Gyöngyös, Miszkolc, Wiedeń, Lugoj, Sybin, Mediaș, Sebeș
Rodzaj sił zbrojnych	c. i k. Armia
Rodzaj wojsk	kawaleria
Podległość	4 Brygady Kawalerii; 6 Brygady Kawalerii; 17 Brygada Kawalerii; 12 Brygada Kawalerii

Pułk Huzarów Artura Księcia Connaught i Strathearn Nr 4 (HR. 4) – pułk kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

Pułk został utworzony w 1734 roku^[1].

Swoje święto pułk obchodził 21 marca w rocznicę bitwy pod Lyonem stoczonej w 1814 roku^[1].

Do 1895 roku pułk razem z kadrą zapasową stacjonował w Suboticy (niem. Maria-Theresiopel, węg. Szabadka) na terytorium 4 Korpusu i wchodził w skład 4 Brygady Kawalerii^[2].

W 1895 roku pułk został przeniesiony na terytorium 6 Korpusu i wszedł w skład 6 Brygady Kawalerii. Komenda pułku razem z 2. dywizjonem i kadrą zapasową przeniosła się do Gyöngyös (niem. Gengeß), a 1. dywizjon do Miszkolca^[3]^[4].

W 1898 roku kadra zapasowa została przeniesiona Gyöngyös do Lugoj (węg. Lugos, niem. Lugosch) na terytorium 7 Korpusu, który był okręgiem uzupełnień dla pułku^[5].

W 1901 roku pułk został przeniesiony do Wiednia na terytorium 2 Korpusu i włączony w skład 17 Brygady Kawalerii. Kadra zapasowa pozostawała w Lugoj^[6]^[7].

W 1908 roku pułk został przeniesiony na terytorium 12 Korpusu i włączony w skład 12 Brygady Kawalerii. Komenda pułku razem z 2. dywizjonem znajdowała się w Sybinie (niem. Hermannstadt), (węg. Nagyszeben), a 1. dywizjon w Mediaș (niem. Mediasch, węg. Medgesz). Kadra zapasowa pułku nadal pozostawała w Lugoj na terytorium 7 Korpusu^[8]. W 1910 roku 1. dywizjon został przeniesiony do Sebeș (węg. Szászsebes)^[9]. Dyslokacja i podporządkowanie pułku nie uległo zmianie do 1914 roku^[10]. Żołnierze nosili attylę jasnoniebieską, a guzy do pętlic („oliwki”) były srebrne; czako – czerwone^[11].

Organizacja pokojowa pułku

Komenda
pluton pionierów
patrol telegraficzny
Kadra Zapasowa
1. dywizjon
2. dywizjon

W skład każdego dywizjonu wchodziły trzy szwadrony liczące 117 dragonów. Stan etatowy pułku liczył 37 oficerów oraz 874 podoficerów i żołnierzy.

Szefowie pułku

Kolejnymi szefami pułku byli:

generał kawalerii Friedrich Joseph Ludwig von Hessen-Homburg (1803 – †2 IV 1829),
generał kawalerii Franz Anton Heinrich von Schlik zu Bassano und Weißkirchen (1849 – †17 III 1862),
FML Viktor Cseh von Szent-Kátolna (1862 – †22 VI 1867),
generał kawalerii Leopold Wilhelm von Edelsheim-Gyulai (1867 – †27 III 1893),
brytyjski książę i marszałek polny Artur von Connaught und Strathearn (od 1893)^[1].

Żołnierze

Komendanci pułku

płk Arthur von Lederer ( – 1895 → komendant 63 Brygady Piechoty)
płk Géza Béla Paul Michael Libor von Szilvinyi (1895 – 1900 → komendant 3 Brygady Kawalerii^[12])
ppłk / płk Franz Swaty (1900^[12] – 1903)
płk Artur Szontágh (1903 – 1909 → komendant 10 Brygady Kawalerii)
płk Gustav Hegeler (1909 – 1910^[13])
ppłk / płk Anton Burka (1910^[9] – 1914^[1])
płk Gotthard Jańky von Bulcs (1914 – 1915)

Oficerowie

lekarz pułkowy Józefat Janowski (1896–1907)
por. Antoni Zawadzki

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 700.
↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1895 ↓, s. 91, 644.
↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1896 ↓, s. 97, 638.
↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1901 ↓, s. 121, 718.
↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1899 ↓, s. 688.
↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1903 ↓, s. 113, 720.
↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 123, 756.
↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1909 ↓, s. 147, 774.
↑ ^a ^b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 786.
↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 107, 700.
↑ Jung 2020 ↓, s. 39.
↑ ^a ^b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1901 ↓, s. 718.
↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 217.

Bibliografia

Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.).
Peter Jung: Armia austro-węgierska w I wojnie światowej. T. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2020. ISBN 978-83-8178-241-8.
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1895. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1895.
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1896. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1895.
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898.
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1901. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1900.
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1903. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1902.
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907.
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909.
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910.
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.