1 Modliński Batalion Saperów

Ten artykuł dotyczy 1 Modlińskiego Batalionu Saperów. Zobacz też: inne bataliony saperów noszące numer „1”.
1 Batalion Saperów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1940

Nazwa wyróżniająca

Modliński

Patron

Tadeusz Kościuszko

Dowódcy
Pierwszy

mjr Kazimierz Łukasiewicz

Działania zbrojne
Kampania francuska 1940
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

saperzy

Podległość

1 Dywizja Grenadierów

Uroczystość wręczenia sztandarów oddziałom saperów polskich we Francji; Anger, 30 marca 1940 r.
Dowódcy baonów mjr Kazimierz Łukasiewicz i mjr Teodor Rzewuski z wręczonymi sztandarami

1 Modliński Batalion Saperów im. Tadeusza Kościuszki (1 bsap) – oddział saperów Wojska Polskiego we Francji.

Batalion wchodził w skład 1 Dywizji Grenadierów. Walczył w kampanii francuskiej 1940. Rozwiązany razem z dywizją 21 czerwca 1940.

Obsada personalna

Obsada personalna batalionu 3 maja 1940[1]

  • dowódca batalionu – mjr Kazimierz Marian Łukasiewicz
  • adiutant – por. Zygmunt Członkowski

1 kompania

  • dowódca kompanii – kpt. Tadeusz Banaszkiewicz
  • dowódca plutonu – por. Paweł Szynkaruk
  • zastępca dowódcy plutonu – asp. Kohut-Koszut
  • dowódca plutonu – por. Adam Doboszyński
  • dowódca plutonu – por. Bolesław Wendorff
  • zastępca dowódcy plutonu – asp. Stanisław Łazarewicz
  • dowódca plutonu – ppor. Roman Rejenciak
  • dowódca plutonu dowodzenia – asp. Witanko (Wilenko)
  • zastępca dowódcy plutonu – pchor. Roman Karasiński

2 kompania

  • dowódca kompanii – kpt. Jan Rypel
  • dowódca plutonu – por. Jan Ceceniowski
  • dowódca plutonu – por. Antoni Mokrzecki
  • zastępca dowódcy plutonu – asp. Aleksander Paprzycki
  • dowódca plutonu – ppor. Aleksander Pattek
  • dowódca plutonu – ppor. Jerzy Kasperski
  • dowódca plutonu dowodzenia – asp. Andrzejewski

kompania pionierów

  • dowódca kompanii – kpt. Kazimierz Stefanowski
  • dowódca plutonu – por. Marian Serafiński
  • dowódca plutonu – por. Sokołowski
  • dowódca plutonu – por. Skowroński
  • dowódca plutonu – ppor. Stanisław Miły

Sztandar

Batalion jako pierwszy z jednostek dywizji otrzymał sztandar[2]. Naczelny Wódz gen. Władysław Sikorski 30 marca 1940 roku w Angers[2]. Był to sztandar 9 pułku saperów stacjonującego w Brześciu nad Bugiem, przemianowanego w 1928 roku na 6 batalion saperów.

W tym dniu odbyło się też zaprzysiężenie żołnierzy batalionu przez biskupa polowego ks. Józefa Gawlinę.

Po przegranej kampanii sztandar został zakopany. Po pewnym czasie odnaleziony przez kpt. inż. Wacława Gąsowskiego i plut. Ryszarda Końskiego, został 24 listopada 1940 roku po przekroczeniu linii demarkacyjnej przewieziony do Grenoble. Stąd przez Hiszpanię dotarł do Wielkiej Brytanii[2].

Obecnie sztandar eksponowany jest w Instytucie Polskim i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Kosior 1965 ↓, s. 143-144.
  2. ↑ a b c Murgrabia 1990 ↓, s. 31–33.
  3. ↑ Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 352 - 353.

Bibliografia

  • Witold Biegański "Wojsko Polskie we Francji 1939-1940" Warszawa 1967
  • Józef Dembiniok, Bernard Szczech, Andrzej Urbański: Oznaki i odznaki Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Cześć I. Wojsko Polskie we Francji; I Korpus Polski w Wielkiej Brytanii. Katowice: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1994. ISBN 83-03-00719-X.
  • Zygmunt Kosior: Bitwa pod Lagarde. Studium. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
  • Jerzy Murgrabia: Symbole wojskowe Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939–1946. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1990. ISBN 83-11-07825-4.
  • Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1990. ISBN 83-211-1104-1.