Żniwa – zbiór roślin uprawnych w okresie lata, głównie zbóż (m.in. żyta, pszenicy, jęczmienia, owsa), także innych roślin zbieranych na nasiona, po których zostaje ściernisko (rzepak, rośliny strączkowe). Dawniej za początek żniw uważało się rozpoczęcie koszenia żyta[1]. W Polsce żniwa trwają przeważnie dwa miesiące, od 15 czerwca do 15 sierpnia i są dzielone na dwie części: żniwa małe (zbiór jęczmienia ozimego i rzepaku[1]) i żniwa duże (zbiór pozostałych zbóż).
Polskie obyczaje związane ze żniwami
Zażynki – czas rozpoczęcia zbiorów. Na Lubelszczyźnie według folkloru wyznaczał go głos przepiórki. Ścięcie pierwszych kłosów odbywało się zazwyczaj w sobotę[2].
Dożynki – Święto Plonów organizowane po zakończeniu żniw.
Na Lubelszczyźnie dożynkami zwano okres obejmujący cały czas żniw i zbiorów. Jego obchody dzielono na polne i wieńcowe (przypuszczalnie tożsame właściwemu Świętu Plonów)[2].