Świadkowie Jehowy w Kongu

Świadkowie Jehowy w Kongu
Państwo

 Kongo

Liczebność
(2023)

9517

% ludności kraju
(2023)

0,16%

Liczba zborów
(2023)

123

Rozpoczęcie działalności

1947

Mapa konturowa Konga, na dole znajduje się punkt z opisem „Brazzaville”, natomiast na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Pointe Noire”
Miejscowości w Kongu, w których znajdują się Sale Zgromadzeń

Świadkowie Jehowy w Kongu – społeczność wyznaniowa w Kongu, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 9517 głosicieli, należących do 123 zborów[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się 30 468 osób[2][a]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Biuro Oddziału w Kinszasie w Demokratycznej Republice Konga[3].

Historia

Pierwsi zainteresowani religią Świadków Jehowy pojawili się w roku 1947[4]. W 1950 do Brazzaville przyjechał z wizytą misjonarz Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead – Eric Cooke[5]. 24 lipca 1950 roku władze kolonii wydały przepisy ograniczające rozprowadzanie publikacji Świadków Jehowy[6]. W 1952 roku w Kongo działało 37 Świadków Jehowy.

W grudniu 1954 roku zorganizowano w Brazzaville kongres. Uczestniczyło w nim 650 osób, a 70 przyjęło chrzest[7].

W marcu 1956 przybyli z Francji pierwsi misjonarze[8]. W kraju rozpoczęto publiczne wyświetlanie filmu Społeczeństwo Nowego Świata w działaniu[9]. W styczniu 1957 zaczęło funkcjonować Biuro Oddziału[10]. Pierwszym nadzorcą obwodu na terenie Demokratycznej Republika Konga i Republiki Konga w roku 1960 został Pontien Mukanga[11][12].

9 grudnia 1961 zalegalizowano działalność Świadków Jehowy, chociaż rozpowszechnianie ich literatury jeszcze przez rok podlegało ograniczeniom[13].

3 stycznia 1977 działalność Świadków Jehowy została zakazana. Władze skonfiskowały budynek Biura Oddziału i wydaliły z kraju misjonarzy[14].

W 1981 roku André Kitula pomagał ożywić działalność kaznodziejską w Brazzaville[15].

12 listopada 1991 roku minister spraw wewnętrznych uchylił zakaz działalności. Odzyskano skonfiskowane Sale Królestwa, lecz budynku Biura Oddziału nie udało się odzyskać. W sierpniu 1993 roku odbyły się pierwsze od 15 lat zgromadzenia okręgowe (pod hasłem „Nosiciele światła”)[16]. W 1996 roku w kraju działało 3935 głosicieli.

5 czerwca 1997 roku wybuchła wojna domowa. Misjonarze zostali ewakuowani. Biuro Oddziału w Kinszasie zapewniło żywność, schronienie i opiekę lekarską tysiącowi uchodźców. W 1999 roku wybuchła następna wojna domowa. Ponownie ewakuowano misjonarzy[17].

W 2000 roku w kraju działało 4130 Świadków Jehowy (0,14% ludności Konga). W lutym 2002 zostały oddane do użytku cztery nowe Sale Królestwa. Rok później w Republice Konga działało 4536 głosicieli, w tym 15 misjonarzy.

W 2007 roku w kraju zanotowano liczbę 5406 Świadków Jehowy, należących do 68 zborów. 26 182 osoby były obecne na uroczystości Wieczerzy Pańskiej (Pamiątce). Dwa lata później w Kongu działało 5619 głosicieli.

W roku 2012 działało 5810 głosicieli (ok. 0,13% ludności). W marcu zorganizowano pomoc dla poszkodowanych współwyznawców w Brazzaville po serii wybuchów w pobliskim składzie amunicji[18].

W roku 2013 liczba głosicieli wyniosła 6363 osoby, w roku 2014 – 7928, a w roku 2020 – 9192.

W roku 2014 delegacja Świadków Jehowy z Konga uczestniczyła w kongresie międzynarodowym pod hasłem „Szukajmy najpierw Królestwa Bożego!” w Nowym Orleanie w Stanach Zjednoczonych[19]. 7 kwietnia 2020 roku w związku z pandemią COVID-19 program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa nadały stacje radiowe i telewizyjne[20]. W tym samym miesiącu zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez skutki tej pandemii oraz przez powodzie i konflikty zbrojne[21].

Kongresy regionalne odbywają się w językach: francuskim, kituba, lingala i amerykańskim języku migowym.

Uwagi

  1. ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach; był też transmitowany przez stacje radiowe i telewizyjne). Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.

Przypisy

  1. ↑ Kongo (Republika Konga)– Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
  2. ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2023 [online], jw.org.
  3. ↑ Watchtower, Kontakt Kongo [online], jw.org [dostęp 2017-01-24].
  4. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2004 ↓, s. 137.
  5. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2004 ↓, s. 139.
  6. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2004 ↓, s. 140, 141.
  7. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2004 ↓, s. 142, 143.
  8. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2004 ↓, s. 144.
  9. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2004 ↓, s. 145.
  10. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2004 ↓, s. 146, 147.
  11. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2004 ↓, s. 189.
  12. ↑ Watchtower, Pontien Mukanga: Jehowa daje wzrost [online], jw.org, 4 października 2017 [dostęp 2017-10-25].
  13. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2004 ↓, s. 146.
  14. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2004 ↓, s. 153.
  15. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2004 ↓, s. 154.
  16. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2004 ↓, s. 154, 155.
  17. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2004 ↓, s. 156, 157.
  18. ↑ Watchtower, Miłość w działaniu po kataklizmie [online], jw.org [dostęp 2014-08-10].
  19. ↑ Jehovah's Witnesses set international convention [online], crestviewbulletin.com, 6 czerwca 2014 [dostęp 2015-08-01] (ang.).
  20. ↑ Watchtower, Pamiątka w 2020 roku — Afryka. Program Pamiątki w telewizji i radiu [online], jw.org, 16 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-22].
  21. ↑ Watchtower, Świadkowie Jehowy w Kongu zmagają się ze skutkami pandemii, powodzi i konfliktów [online], jw.org, 24 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-25].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Świadkowie Jehowy w Afryce