Ściana dźwięku lub spectorowska ściana dźwięku^[1] (ang. Wall of Sound lub Spector Sound) – technika realizacji nagrań podczas rejestracji materiału dźwiękowego i jego aranżacji w studiu. Opracowana została w latach 60. XX wieku przez amerykańskiego producenta Phila Spectora we współpracy z Larrym Levinem(inne języki), amerykańskim inżynierem dźwięku^[2]. Technika polega na wielokrotnym nagrywaniu instrumentów muzycznych i zwielokrotnianiu ich brzmienia. Daje to w rezultacie gęsty, mocny dźwięk – na pierwszym planie lub w tle utworu.

Tę technikę podczas sesji nagraniowych wykorzystali tacy muzycy jak Enya, Leonard Cohen, Tina Turner oraz grupy The Beach Boys i Ramones^[2].