Łąski Piec

wieś
Przydrożna kapliczka
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Powiat	tucholski
Gmina	Śliwice
Liczba ludności (III 2011)	186[2]
Strefa numeracyjna	52
Kod pocztowy	89-530[3]
Tablice rejestracyjne	CTU
SIMC	0097577
Położenie na mapie gminy Śliwice Łąski Piec
Położenie na mapie Polski Łąski Piec
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Łąski Piec
Położenie na mapie powiatu tucholskiego Łąski Piec
53°38′54″N 18°12′18″E/53,648333 18,205000[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Łąski Piec (niem. Lonskipietz) – wieś borowiacka w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Śliwice, na obszarze Borów Tucholskich, na zachodnim skraju Wdeckiego Parku Krajobrazowego i przy trasie linii kolejowej Jeżewo – Szlachta.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 186 mieszkańców^[2]. Jest siódmą co do wielkości miejscowością gminy Śliwice.

Na początku XX wieku Łąski Piec słynął z rosnącej tutaj Królewskiej Sosny (niem. Die Königskiefer), uważanej przy wymiarach: 34 m wysokości i 3,7 m obwodu za największą sosnę Borów Tucholskich^[4].

W drugiej połowie stycznia 1907 r. w miejscowej szkole elementarnej odbył się strajk dzieci przeciwko nauczaniu religii w języku niemieckim. Strajk był elementem znacznie większej akcji biernego oporu wobec pruskich władz szkolnych, która na przełomie 1906 i 1907 r. objęła ponad 460 (!) szkół w prowincji Prusy Zachodnie, czyli przedrozbiorowe Pomorze Gdańskie, Powiśle, ziemię chełmińską i ziemię lubawską oraz część Krajny. Inspiracją dla strajków pomorskich były wcześniejsze działania dzieci w prowincji wielkopolskiej, ze słynnym strajkiem we Wrześni (1901) na czele^[5].

W roku 1943 okupanci niemieccy wprowadzili dla miejscowości nazwę hitlerowską Quelltal.