Łążyn (gmina Zławieś Wielka)

Łążyn
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Walentego
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

toruński

Gmina

Zławieś Wielka

Liczba ludności (III 2011)

688[2]

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

87-133[3]

Tablice rejestracyjne

CTR

SIMC

0851011

Położenie na mapie gminy Zławieś Wielka
Mapa konturowa gminy Zławieś Wielka, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Łążyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Łążyn”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Łążyn”
Położenie na mapie powiatu toruńskiego
Mapa konturowa powiatu toruńskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Łążyn”
Ziemia53°07′31″N 18°25′07″E/53,125278 18,418611[1]

Łążyn (niem. Lonzyn[4]) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Zławieś Wielka[5].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa toruńskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 688 mieszkańców[2]. Jest dziesiątą co do wielkości miejscowością gminy Zławieś Wielka.

Historia

Od 22 października do 13 listopada 1906 r. (lub dłużej) w miejscowej szkole elementarnej odbył się strajk dzieci przeciwko nauczaniu religii w języku niemieckim. Z uczestników strajku znane są nazwiska następujących dzieci: M. Kosiński, I. Mickiewicz. Strajk był elementem znacznie większej akcji biernego oporu wobec pruskich władz szkolnych, która na przełomie 1906 i 1907 r. objęła ponad 460 (!) szkół w prowincji Prusy Zachodnie, czyli przedrozbiorowe Pomorze Gdańskie, Powiśle, ziemię chełmińską i ziemię lubawską oraz część Krajny. Inspiracją dla strajków pomorskich były wcześniejsze działania dzieci w prowincji wielkopolskiej, ze słynnym strajkiem we Wrześni (1901) na czele[6].

Zabytki

  • Kościół neogotycki św. Walentego z roku 1898, zbudowany na miejscu poprzedniego drewnianego. Wewnątrz kropielnica granitowa, prawdopodobnie średniowieczna (XV w.) i feretron rokokowy z 2. połowy XVIII w.
  • Kaplica św. Walentego z 1882 r.
  • Cmentarz z XVII-XIX w.

Zobacz też

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72464
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 703 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Kirchenbuch, Gurske, Kreis Thorn / Westpreußen. [dostęp 2016-07-11]. (niem.).
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. L. Burzyńska-Wentland, Strajki szkolne w Prusach Zachodnich w latach 1906−1907, Gdańsk 2009, s. 232.