Ćalukja – dynastia południowoindyjska, której poszczególne gałęzie panowały w różnych okresach na Dekanie, z głównymi ośrodkami w Ajhole, Badami i Pattadakal. Władcy tej dynastii zasłynęli jako mecenasi sztuki, przyczyniając się do wielkiego rozkwitu architektury indyjskiej na tym terenie.
Najstarszą poświadczoną gałęzią są Ćalukjowie Solanki z Watapi, podbici w połowie VIII wieku przez Rasztrakutów. Wschodni odłam z centrum w Wengi ostatecznie uległ Ćolom w drugiej połowie XI wieku[1].
Przypisy
↑Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red. nauk.). Wyd. 1. T. 1. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 183–185, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 83-7132-369-7.
Bibliografia
Jan Kieniewicz: Historia Indii, Wydawnictwo Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź, 1985, ISBN 83-04-01896-9