Mehmet II (30 de març de 1432, Edirne - 3 de mai de 1481, Gebze) foguèt lo seten sultan otoman de 1451 a 1481. Succediguèt a Murad II (1421-1451) e foguèt remplaçat per Bazajet II (1481-1512). Son rèine correspond a una aumentacion considerabla de la poissança otomana e a la formacion de l'Empèri Otoman.

La premiera partida de son rèine foguèt consacrat a l'eliminacion dei rèstas de l'Empèri Bizantin e deis estats latins. Premier, prenguèt Constantinòble lo 29 de mai de 1453 après sèt setmanas d'un sètge ben preparat. Puei, ocupèt Serbia (1454-1459), liquidèt lei darriereis estats bizantins (Morèa en 1460 e Trebizonda en 1461), prenguèt l'illa de Lèsbos (1462) e conquistèt Bòsnia.

Après aquelei succès, s'ataquèt ai poissanças crestianas majoras en Mediterranèa (Venècia) e dins lei Balcans (Ongria) e continuèt d'estendre la dominacion otomana en Anatolia. Aquò li permetèt de sometre totei lei tribús turcas anatolianas e Crimèa, d'ocupar lo rèsta de Grècia e divèrseis illas de la Mar Egèa. Pasmens, lei tropas de Mehmet II foguèron batudas a Ròdes que demorèt independenta fins a 1522.

En parallèl d'aqueleis expedicions militaras, Mehmet II es tanben l'autor d'una òbra legislativa importanta destinada a assegurar l'organizacion de l'Empèri. En particular, limitèt lo poder dei grands e generalizèt l'utilizacion de foncionaris esclaus au sen de l'adminstracion. Installèt la capitala otomana a Constantinòble e ordonèt la publicacion d'un recuelh de lèis.

• Empèri Otoman.
• Sètge de Constantinòble (1453).