Marcabrun (en nòrmas classica e mistralenca tanplan coma en occitan ancian; grafiat tanben Marcabruns, Marcabru, Marcabrusoccitan ancian[1]) es un trobador gascon deu sègle XII[1]. Marcabrun es un deus primèirs trobadors.
Se ditz eth-meteis hilh d'una hemna nomenada Marca la Bruna. Foguèt depausat a la pòrta d'una familha rica d'Anric de Vilar.
Èra escaissat "Pan perdut".
Son periòde d'activitat literària va de 1129 a 1150 environ. Èra contemporanèu de Guilhèm de Peitieus e aguèt son hilh Guilhem VIII per protector.
Moralista vigorós, Marcabrun ne venguèt a opausar cortesiá e espiritualitat.