Joan Jaurés

Biografia
Naissença	3 de setembre de 1859 Castras
Mòrt	31 de julhet de 1914  (54 ans) París
Deputat a l'Assemblada Nacionala
1r junh 1902 – 31 de julhet de 1914 Circonscripcion electorala: Tarn
President Partit Socialista
1902 – 1905
Deputat a l'Assemblada Nacionala
8 de genièr de 1893 – 1r junh 1898 Circonscripcion electorala: Tarn
Donadas personalas
Formacion	École Normale Supérieure Licèu Louis-le-Grand Collègi Santa Barba
Activitat
Camp de trabalh	Filosofia
Partit	Seccion Francesa de l'Internacionala Obrièra - SFIO
Professors	Bernard Germa
Trabalha per	L'Humanité La Despacha del Miègjorn Universitat de Tolosa
Autres
Conjunt	Louise Bois
Fraires	Louis Jaurès
Prèmis
concors general  agregacion de filosofia

Joan Jaurés (nascut lo 3 de setembre de 1859 a Castras, mòrt assassinat lo 31 de julhet de 1914 a París) foguèt un òme politic occitan e una granda figura del socialisme francés.

Agregat de filosofia, trabalhèt a l'universitat de Tolosa. Foguèt deputat moderat de Tarn a 25 ans. Sostenguèt en 1892, la cauma dels carbonièrs de Carmauç e venguèt socialista. S'inspirèt del filosòf Karl Marx. Dins l'afar Dreyfus, Jaurés e los socialistas defendon Alfred Dreyfus. En 1904, fondèt lo jornal L'Humanité qu'existís encara uei. En 1905, participèt a la lei de separacion entre las glèisas de l'Estat. Durant un viatge a Lisbona en 1911, Joan Jaurés que parlava l'occitan declarèt que las lengas regionalas devián èstre ensenhadas dins las escòlas. Pacifista mas pas antimilitarista, Joan Jaurés apèla a la cauma generala abans la Primièra Guèrra Mondiala. Lo 31 de julhet de 1914, es assassinat a París per Raoul Villain, un nacionalista francés de doas balas de pistolet dins lo cap.

I aguèt plan manifestacions a sa mòrt.

Sas cendres repausan al Panteon dempuèi 1924. I a fòrça carrièras, plaças, estacions de metro e una universitat que pòrtan son nom en França.

Dins la Russia sovietica, Jaurés es vengut un prenom, Жорес, transcrich Zhores (Жарэс/Žares en bielorús). L'escriveire rus Zhores Medvedev (1925), lo fisician bielorús Žares Alfioròu (1930), lo jornalista rus Zhores Troshev (1926-2005) pòrtan aquel pichon nom.

• Les Preuves
• Études socialistes
• Vers la république sociale
• Prefaci a “L’application du système collectiviste” de L. Deslinières (1898)
• Les Deux Méthodes (1900)
• Notre but (1904)
• La Révolution russe (1905)
• L’Alliance des peuples
• Conflit élargi (1912)
• L'Armée Nouvelle (1914)
• Discours de Vaise (1914)

^[1]

1. ↑ Blanc, Jòrdi. Jaurés e Occitània. 1985. Vent Terral. Valdariás. ISBN 2.85936.044.0