Lo Fòrt de Boc ò Fòrt Vauban es un fòrt ancian situat sus l'illòt de Boc sus lo territòri dau Martegue en fàcia dau Pòrt de Boc. Permetiá de susvelhar e de protegir l'intrada dau canau de Caronta e lo pòrt naturau de Boc. Uei, marca l'intrada dau pòrt industriau dau Martegue-Lavèra.
Sa bastida acomencèt au sègle XII a l'iniciativa dei Marselhés qu'i installèron una tor foritificada. Dins lo corrent dau sègle XVI, foguèt atacada en 1536 per una flòta genoesa e espanhòla que deguèt se retirar après la pèrda d'un naviri. Puei, venguèt un enjòc dei guèrras de Religion en Provença e foguèt finalament conquistat per de tropas catolicas vengudas dau Martegue. A partir de 1592, la tor foguèt renfòrçada per de barris. Au sègle XVII, lo cardinau Richelieu l'utilizèt coma preson politica e Loís XIV ordonèt son renfòrçament que foguèt realizat segon de plans establits per Vauban[1]. Lo fòrt prenguèt alora sa forma actuala. Sa garnison teniá entre 70 e 100 òmes e foguèt pauc a pauc aumentada fins ai guèrras revolucionàrias per agantar 150 òmes. Entre 1810 e 1812, d'estudis foguèron ordonats per Napoleon per i crear una basa navala mai lo projècte foguèt finalament abandonat. Puei, l'importància dau fòrt declinèt e foguèt desclassat un premier còp en 1889. La tor principala demorèt utilizada coma far de navigacion[2].
↑En despiech de l'apellacion de Fòrt Vauban, lei trabalhs de renfòrçament foguèron pas dirigits per Vauban espereu mai per Antoine Niquet qu'èra lo director dei fortificacions de Provença.
