Estudièt a l'Escòla de las Bèlas Arts e l'Escòla de las Arts Decorativas de París, que recebèt una granda influéncia de la pintura impressionista, fauvista e abstracha, amb per artistats favorits Camille Pissarro e Alfred Sisley. Entre 1909 e 1911 prenguèt lo del cubisme e venguèt membre del grop "PUTEAUX", se faguèt amic de Marcel Duchamp. En 1913 viatjèt als Estats Units d'America, que dintrèt en contacte amb lo grop dadá american, participant a l'exposicion de l'Armory Show e fondant amb Duchamp e Ray la revista predadaïsta 291. Publiquèt lo primièr numèro de la revista ja completament dadaïsta 391 a Barcelona en 1916 amb la collaboracion de Guillaume Apollinaire, Tristan Tzara, Man Ray e Jean Arp. Aprép un temps passat a la Còsta d'Azur que la seuna òbra foguèt fòça influenciada pel surrealisme, amb un umor particularament provocant, tornèt a París e creèt, amb André Breton, la revista 491. Puèi, en 1922, abandonèt lo dadaïsme, movement qu'aviá estat un dels principals propagadors.
L'influéncia de Picabia es fondamental coma promotor dels movements avantgardistas e de l'art modèrn sul continent american, mai concretament a Nòva York. Picabia èra un òme dubèrt a totes los nòus corrents e refusèt de se ligar exclusivament a un sol tipe d'expression. Atal, visquèt de periods amb lo futurisme, la figuracion e, a partir de 1945, l'art abstrach.
Amant las fèstes e las veituras (que ne colleccionèt prèp 150), se roïnèt, per aquò comencèt a pintar fòrça pichons quadres de divèrses generes, a vegadas inspirats per de revistas pornograficas.
Tanben se vodèt, de biais personal personal e tanben professional, a la poesia.
