Robinson Crusoe-øya (spansk: Isla Róbinson Crusoe, blir uttalt [ˈizla ˈroβinson kɾuˈso]), tidlegare kjent som Más a Tierra ('Nærare land'), er den nest største av Juan Fernández-øyane, som ligg 670 km vest for Valparaiso, Chile, i det sørlege Stillehavet. Det er den mest folkerike av dei folkesette øyane i øygruppa med flest busette i byen San Juan Bautista ved Cumberland Bay på nordkysten av øya.
Frå 1704 til 1709 var øya heimstad for den stranda sjømannen Alexander Selkirk, som i det minste delvis inspirerte romanforfattaren Daniel Defoe sin fiktive Robinson Crusoe i romanen med same namn frå 1719, sjølv om romanen eksplisitt er sett til Karibia.[1] Dette var berre ei av fleire overlevingshistorier frå perioden som Defoe ville ha vore klar over.[2] For å spegle den litterære kunnskapen knytt til øya og tiltrekkje seg turistar, døypte den chilenske regjeringa om øya til Isla Róbinson Crusoe i 1966.[3]
Robinson Crusoe-øya har eit fjellaktig og bølgjande terreng, danna av eldgamle lavastraumar som har bygd seg opp frå ei rekkje vulkanske hendingar. Arealet er 47.94 km2. Det høgaste punktet på øya er 915 meterover havet ved El Yunque. Intens erosjon har resultert i danninga av bratte dalar og ryggar. Ei smal halvøy er danna i den sørvestlege delen av øya kalla Cordón Escarpado. Øya Santa Clara ligg like utanfor sørvestkysten.[4]
Kjelder
- Referansar
Bakgrunnsstoff
